CUT เดิมพันบีเนียร์ตอนที่12
บ้านตระกูลต้วน
ตุบ!!
"อ๊ะ!...ฮึก~ยะ..อย่าทำผมเลยนะคับ"
"อะไรกัน ฉันไม่ได้จะทำอะไรส่ะหน่อย"
มาร์คพูดพรางยกยิ้มมุมปากมือไม้ที่ลูบไล้เรือนร่างของจินยองนั้นตรงข้ามกับคำพูดเมื่อกี้อย่างชัด รูปร่างหน้าตาถือว่าสวยในระดับนึงแต่คนอย่างมาร์คต้วนไม่ชอบกินของต่อจากใคร ก็แค่อยากจะแกล้งให้ของเล่นชิ้นนี้มันกลัวจนผวาก็แค่นั้น
"อย่าทำผม ผมขอร้องนะคับ"
จินยองได้แต่ยกมือไหว้แล้วพูดร้องขอให้มาร์คไม่ทำอะไร ตาที่บวมจากการร้องไห้ก็ใกล้จะปิดเต็มทนปากสั่นร่างสั่นจนมาร์คมองก็ได้แต่หัวเราะในลำคอ
"หึ....ยอมเป็นของฉันดีกว่านะจินยอง ไอแจบอมมันก็ทิ้งนายไปแล้ว"
มาร์คพูดพร้อมกับก้มลงคลอเคลียที่ซองหูกางแล้วขบเม้นสร้างความตกใจให้กับจินยอง มือหน้าพยายามถอดเสื้อผ้าอาภรบนร่างกายขาวออก มือเล็กได้แต่ปัดป้องแต่ก็ช่วยไม่ได้เลยกับแรงที่ฉุดกระชากชิ้นผ้าบางให้หลุดออกไป
"ฮึก!ยะ...อย่าทำ...อย่านะ!"
"จุ๊ๆเดี๋ยวนายก็เสียว"
ย้ำว่ามาร์คไม่คิดจะเอาของตัวเองเข้าไปแต่ใช่ว่าจะเอาอย่างอื่นเข้าไปแทนไม่ได้ ตนเดินไปที่ลิ้นชักพร้อมกับหยิบของเล่นที่มีลักษณะคล้ายอวัยเพศของตน จินยองเห็นอย่างนั้นก็ได้แต่ตกใจเรี่ยวแรงจะหนีก็ไม่มี
"ไอแจบอมมันจะคลั่งตายไหมนะถ้ารู้ว่าฉันเห็นนายแบบนี้...อีกอย่างฉันกำลังปรนเปรอให้แฟนของมัน"
"ฮืออออออย่านะ!!!!!"
"ฉันยังไม่ทำตอนนี้หรอก....แต่เดี๋ยวขอต่อสายหามันแปบ"
มาร์คยิ้มอย่างคนชนะ รีบคว้ามือถือออกมาจากกระเป๋ากางเกงแล้ววีดีโอคลอหาเพื่อนรักอย่างอิมแจบอมทันที ไม่ช้าแจบอมกดรับสายของตนพร้อมกับคำพูดที่ว่า อย่าทำจินยองกู
"ทำ หรือ ไม่ทำ ก็ไม่รู้แต่มึงดูเอาเองละกันนะ"
"ไอสัสมาร์ค!!!!!!!!!!"
"55555ขาวดีว่ะ เอวก็คอดอย่างกะหญิง เข้าใจมึงเลยแจบอม"
"ไอชั่ว!!!!"
"กูชั่วได้กว่านี้อีกลองดูไหมละ"
มาร์คเบนกล้องไปทางจินยองที่นอนขดตัวบังร่างกายตนอยู่มือที่ว่างจับให้ขาขาวนั้นแยกออกพร้มกับหยิบของเล่นจ่อที่ช่องทางแดงก่ำ
"ไอมาร์ค!!!!!!!!!!"
"โอ้~~~กำลังเข้าแล้วว่ะเห็นป่ะๆ"
ติ้ด!
แจบอมกดตัดสายลงมาร์คได้แต่เคล้นเสียในลำคอ หึ.....กว่ามึงจะมาจินยองมันคงเสร็จแล้ววะแจบอม
"ฮือออออออย่า...อย่านะ"
"ยังจะร้องอย่าอยู่ได้ นี่กำลังเข้าแล้ว นายควรครางมากกว่านะ"
"อึก!เอามันออกไป!!!!!!"
"หน่าาาาา มาสนุกกับของเล่นฉันดีกว่านะจินยอง"
"ไม่!!!!เอามันออกไปนะ!!!!"
"หรือนายจะอยากลองกินยาช่วยเพิ่มอารมณ์ดีละ"
"มะ..ไม่นะ..อย่านะ...ม่ายยยยยย"
ไวเท่าลมก็คงเป็นมาร์ค มือหนาเอื้อมไปหยิบเม็ดยาสีขาวพอดียัดเข้าไปในปากอิ่มแล้วเทน้ำเปล่าที่ตั้งบนหัวเตียงเข้าไป
"อึก! .....ทำไมคุณมันเลวแบบนี้!!!!!"
"ใครๆก็บอกแบบนั้น"
"ฮือออออ"
"ร้องไปเถอะอีกไม่กี่นาทีนายก็จะเรียกให้ฉันช่วยนายเอง"
"ผมขอให้คุณไม่ตายดี!!!!!"
"ขอบใจกับคำชม แต่คำว่าไม่ตายดีน่าจะเป็นของไอแจบอมแฟนนายมากกว่านะ"
มาร์คลุกขึ้นพร้อมกับเดินไปตู้เสื้อผ้าเปิดออกแล้วก้มลงหยิบกระบอกปืนขึ้นมาเตรียมความพร้อม
"คุณจะทำอะไร!"
"ฆ่านายมั้งจินยอง"
"เอาเลยสิ!! ฆ่าผมเลย! แต่ขออย่างเดียวอย่าทำร้ายพี่แจบอม"
"รักมันมากเลยหรอวะ"
"ใช่...ผมรักเขามาก"
"หึ.....คนอย่างมันไม่ควรได้ความรักจากใคร"
"คุณมันบ้า....พี่แจบอมไปทำอะไรให้"
"ทำเยอะเลยละ.....ที่แฟนฉันตายก็เป็นเพราะมัน"
"........."
"อึ้งเลยละสิ.....จะเล่าให้ฟังนิดหน่อยไหมละ"
"ไม่..."
"ฉันรู้ว่านายอยากรู้....ไหนๆก็รอฤทธิ์ยาออก เล่าเรื่องในอดีตนิดๆให้ฟังละกัน"
มาร์คเดินไปนั่งบนเตียงอีกครั้งจินยองที่ร่างกายไม่มีสิ่งใดปกปิดก็รีบดึงผ้าห้มขึ้นมาห่อตัวแล้วถอยตัวไปชิดกับหัวเตียงให้ห่างกับมาร์คที่สุด
"สมัยก่อนมันกับฉันเคยชอบคนๆเดียวกัน ไอแจบอมรู้ว่าฉันก็ชอบเขา...มันเลยปฎิเสธเขาเพื่อให้ฉันได้คบ...."
"พี่แจบอมเป็นคนดี"
"อย่าเพิ่งฟังให้จบก่อนเถอะ.....ฉันกับเขาน่ะคบกันมาหลายปีจนวันเกิดของเขา....ฉันก็ได้รู้ความจริงว่าพวกมันแอบสวมเขาให้ฉันตลอด"
"มะ..หมายความว่าไง"
"มันแอบได้เสียกันโดยที่ฉันไม่เคยรู้มาก่อนน่ะสิ...หึ.....แล้วพอฉันจับได้....ดาฮยอนก็ฆ่าตัวตายเพราะไอแจบอมมันปฎิเสธเธอว่าเคยมีความสัมพันธ์ด้วย"
"........"
"คราวนี้รู้หรือยังไง ว่าแฟนนายจริงๆแล้วมันก็ไม่ต่างกับฉันหรอก"
"อึก!"
"โอ๊ะ!ยาออกฤทธิ์แล้วละสิ.....คงถึงเวลาสนุกกันแล้ว"
"อย่านะ!!!! พี่แจบอม!!!!!ช่วยจินยองด้วย!!!!!!"
"มัน มา ไม่ ทัน หรอก เว้ย!!!!"
ปึง!!!!!!!!
สิ้นเสียงตะโกนของมาร์คก็มีแรงมหาศาลถีบประตูเข้ามาพร้อมกับของแข็งฟาดเข้าที่หัวของมาร์คอย่างแรง
"เสียใจ กูมาทัน!"
"พะ....พี่แจบอม"
"พี่มาแล้วจินยอง....ไม่ร้องนะ"
"ถุ้ย!"
มาร์คถุ้ยน้ำลายใส่แจบอมอย่างไม่เกรงกลัว แจบอมได้แต่ข่มอารมณ์ไม่ให้ยิงมันตายอย่างสุดกลั้น
"เป็นไง ผลงานกู" มาร์คมองแจบอมพร้อมกับหันไปมองที่จินยอง
"มึง! ตาย! ไอมาร์ค!"
ปัง!!!
"พี่แจบอม!!!!!"
"คนที่ตายน่าจะมึงมากกว่านะ"
"พี่แจบอม พี่แจบอม ฮือออออย่าเป็นอะไรนะ"
มาร์คที่ลั่นปืนใส่หน้าท้องแจบอมที่กำลังยกยิงตัวเองอย่างจัง หึ...โง่ไม่ว่ากี่ครั้งมึงก็โง่แจบอม
"คนอย่างมาร์คต้วน ไม่มีทางแพ้คนอย่างมึงได้หรอกเว้ย"
"มะ...ไม่แน่หรอก"
แจบอมพูดจบก็มีตำรวจมากมายวิ่งเข้ามากุมตัวมาร์คไว้
"สัสเอ้ย!ปล่อยกู!!!!"
"ไปอยู่ในคุกมึงน่าจะหายโรคจิตได้"
"สัสแจบอม!!!!"
"กูไม่ฆ่ามึงแต่กูจะส่งมึงไปที่ที่มึงทรมาณ"
"มึงจำคำกูไว้!!! มึง! จะ! ต้อง! ไม่! มี! ความสุข!!!!!"
.
.
.
.
.
.
.
.
"ฮือออออออ"
"มันจบแล้วจินยอง"
"ฮึก...พะ..พี่แจบอม"
"กลับบ้านกันนะ"
"ไม่...ไม่กลับบ้าน พี่ต้องไปโรงบาลก่อน"
"พี่ไม่เป็นไร"
"ไม่เอา! ต้องไปโรงบาลกันก่อนนะ"
"จินยองเป็นอะไรหรือป่าวทำไมเหงื่อออกเยอะแบบนี้"
"มัน..มันให้จินยองกินยา"
"ยาอะไร!!"
"ไม่รู้จินยองไม่รู้ แต่ว่าไปโรงบาลกันก่อนนะ...นะคับ"
"อื้ม"
-----------เดิมพันบีเนียร์-----------
ปล.กลับไปอ่านในจอยด้วยนะคะ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น