นอกห้องแชท : แฟนป่ะบีเนียร์ ep5
"ถ้าแค่ปาก...ก็ได้ใช่ไหม"
.
.
.
.
.
เป็นเพียงประโยคหนึ่งแต่ผมแจบอม...บอกเลยว่าคิดจริง ตอนนี้ผมพาตัวเองและจินยองเข้ามาให้ห้องน้ำแล้วแม้จะไม่ได้พูดอะไรแต่เสียงหัวใจดังออกมาก็รู้เลยล่ะว่าตื่นเต้นแค่ไหน เหมือนกับหัวใจจะทะลุออกมา ผมได้แต่ภาวนาว่าผมจะไม่หน้ามืดทำเกินเลยไปมากกว่าที่คิดในตอนแรก...
พรึบ!
เชี้ย...... ผมอุทานหยาบเลยล่ะจู่ๆจินยองมันก็ถอดกางเกงลงเหลือแต่เสื้อตัวใหญ่ที่ยาวพอจะปกปิดส่วนล่างมันได้แต่ว่าตรงก้นก็ยังเห็นแวบๆว่าขาวและชมพูแค่ไหนอยู่
"แจบอม"
"ห้ะ!?"
ผมขานรับไปแต่ก็ไม่มองหน้ามันหรอกมองข้างล่างดีกว่า วิวดี
"จะอาบหรือเปล่า น้ำอ่ะ"
จินยองถามเสียงเบาๆให้เดาผมคิดว่ามันกำลังเขินเพราะผมจ้องมันชัดมากไอ่ช่วงล่างน่าลิ้มลองนั้นน่ะ มันโคตรจะน่ารักเหมือนเจ้าตัวเลย
"อ..อาบ มึงไปอาบในอ่างก็ได้แล้วปิดม่านกูอาบฝักบัวเอง"
ผมบอกมันเพราะว่าห้องน้ำค่อนข้างกว้างมีทั้งนอนอาบยืนอาบเลยให้มันไปอาบหลังม่านสีขาวดีกว่า
"อ..อืม"
จินยองตอบรับแล้วก็หันไปก้มเปิดน้ำในอ่างยิ่งทำให้กำเดาผมแทบพุ่ง เชี้ยเอ้ย...เห็นหมดแล้ว ก้มพีชของมันอ่ะ
"อะแฮ่ม!"
ผมลองไอให้มันรู้ตัวมันเลยหันมามองแล้วรีบดึงเสื้อลงอย่างไว
"ไปอยู่หลังม่านได้แล้วไป รีบอาบ"
เอาเข้าจริงผมก็ไม่กล้าอะไรเลย แม้แต่ตอนนี้ยังมือสั่นแล้วผลักมันเข้าไปในอ่างอาบน้ำแต่เหมือนจะเร่งรีบไปหน่อยทำให้จินยองทรงตัวไม่อยู่เซล้มลงไปในอ่างที่มีน้ำประมาณครึ้งแล้วรองรับไม่ให้ก้นกระแทกเจ็บได้พอดี
แต่....ภาพตรงหน้ามันยิ่งทำให้ผมอยากจับขย้ำให้รู้แล้วรู้รอด ท่าทางนั่งชันขาขึ้นกับเสื้อสีขาวเปียกไปด้วยน้ำนั่นน่ะ แม่งโคตรเอ็กซ์
"แจบอม! เราเจ็บนะ!" ㅍㅈㅍ
จินยองหงึใส่แล้วต่อว่าผมนิดหน่อยทำไงได้ล่ะครับนอกจากขอโทษแล้วไปช่วยพยุงให้ลุกขึ้นมาแต่แล้วตอนที่ผมจะก้มลงไปดึงจินยองกลับกระชากตัวผมให้ลงไปในอ่างเหมือนกับตัวเอง
"ห..เห้ย!!!"
ผมล้มลงไปทับจินยองอย่างจัง แต่เจ้าตัวก็ไม่ร้องสักแอะเอาแต่ปล่อยเบลอให้ผมทับมันอย่างงั้น นี่ก็เจ็บนะแต่ว่าแกล้งคืนแบบนี้ก็ขอแกล้งหนักคืนอีกนิดนึง
จุ๊บ!
"อ๊ะ!แจบอม!!"
ผมก้มลงจุ๊บที่ลำคอขาวของคนใต้ร่าง จินยองหดคอและร้องออกมาอย่างที่ผมคิดไว้ แต่มันดังไปผมเลยเอามือปิดแล้วกระซิบที่หูคนใต้ร่างอย่างนึกแกล้ง
"เบาๆดิ เพื่อนกูได้ยินมาจะเป็นเรื่องนะ"
จินยองมองผมตาขว้างออกแรงผลักผมนิดหน่อยให้ออกจากตัว สภาพตอนนี้พวกเราก็เปียกทั้งคู่ แถมนั่งอยู่ในอ่างด้วยกันอีก
"ไหนๆล่ะ อาบด้วยกันในนี้เลยม่ะ"
ผมถามออกไปแล้วถอดเสื้อตัวเองออกโยนลงไปที่พื้นแต่จินยองกลับจับเสื้อตัวเองแน่นแบบนี้มันก็ไม่แฟร์กันนะเว้ย
"กูถอดแล้วมึงก็ถอดบ้างดิ"
"แจบอมอาบในนี้ไปเลย เราจะไปอาบฝักบัว!"
จินยองมันพูดงั้นก็รีบลุกไป ทิ้งให้ผมนั่งเอ๋ออยู่ในอ่างน้ำแล้วม่านก็ยังบัง แต่ใครจะไปคิดว่าม่านสีขาวบางจะสะท้อนเห็นเงาของอีกคนอย่างชัดเจน เรือนร่างที่แสนงดงามพอดีมือกำลังค่อยๆถอดเสื้อออก นึกแล้วก็เสียดายครับไม่ได้หยิบกล้องตัวโปรดเข้ามาด้วยจะถ่ายเก็บไว้หน่อย
ผมนั่งมองจินยองอาบอยู่สักพักถึงนึกได้ว่าตัวเองก็ควรอาบน้ำได้แล้วเหมือนกัน ท่าทางของจินยองตอนอาบเหมือนหนังเอ็กซ์ที่ผมเคยดูเมื่อนานมาแล้ว มันโคตรจะ...อย่าให้พูดเลยครับเลือดกำเดาจะไหลเอาได้
"เชี้ยเอ้ย ซิบรูดยากชิบ"
ผมลุกยืนจะถอดกางเกงแต่มันติดขัดตรงซิบเหมือนมันกินเส้นด้ายทำให้ถอดยาก แต่จู่ๆม่านก็ถูกเลื่อนออกเผยให้เห็นคนน่ารักที่เนื้อตัวเต็มไปด้วยฟองสบู่สีขาวกับกลิ่นหอมๆของมัน
"เราช่วย"
ไม่พูดเยอะ คนจริง มือนุ่มของจินยองเอื้อมมาจับซิบกางเกงของผมแล้วค่อยๆออกแรงดึงให้มันออก แต่ผมเห็นว่าให้จินยองก้มแบบนี้จะลำบากเลยออกไปนั่งที่ขอบอ่างขาวให้มันนั่งดึงให้
"สบู่หอมดีว่ะ"
"ก็สบู่แจบอมอ่ะ อาบทุกวันเพิ่งคิดว่าหอมหรอ"
เออจริง ทำไมผมไม่คิดว่ามันหอมเลยตอนผมใช้แต่พอจินยองใช้แม่งหอมโคตรๆ
"ฮึบ! อ่าาได้ล่ะ"
จินยองดึงลงได้อย่างสำเร็จผมเลยยื่นมือไปจะให้เจ้าตัวจับแล้วลุกขึ้นแต่ลืมครับช่วงล่างจินยองมันโป๊อยู่เลยชักมืออกแล้วหันหน้าหนี
"จ..แจบอม"
"ว..ว่า"
"ดึงทีขาเราเหน็บกินง่ะ"
ชิบหายบอกเลย ผมพยายามไม่มองอะไรมันมากนอกจากหน้าอกกับก้นมันแต่ถ้าผมดึงผมคงต้องมอง
"อ..อืม ยื่นมือมาดิ"
แต่ก็เลือกที่จะไม่มองก็ได้ผมเลยหันหน้าไปอีกทางแล้วยื่นมือไปหาคนข้างล่างแทน
หมับ!
!!!!!!!!
เชี้ย!!! ขออุทานว่าเชี้ยเมื่อมือจินยองมันมาตะปบอยู่กลางเป้าผม แล้วมืออ่ะขยับถูขึ้นถูลงทำไม!!!
"ม..มึงจะทำไร"
"ก็ตอนแรกที่บอกไว้ ว่าแค่ปากก็ได้ใช่ไหม"
"กูไม่คิดว่ามึงจะทำจริง"
"ลองดูไหมล่ะ"
"ทำเป็น?"
"เราก็กินไอติมบ่อยนะ"
.
.
.
.
.
.
"อ...อืมมมม"
ผมเผลอครางครับเพราะแม่งรู้สึกดีมากตอนนี้ ไม่คิดว่าจินยองจะทำจริงและทำดีถ้าเป็นคุณครูกับนักเรียนผมให้คะแนนเต็มในวิชาเลียและเล้าโลม
"เก็บฟันด้วยนะ มันขูดของกู"
"อ..อือ..อือ"
จินยองไม่ตอบอะไรเพราะของผมอัดเต็มปากมันอยู่มีแต่เสียงอู้อี้ฟังไม่รู้เรื่องยิ่งทำให้ผมมีอารมณ์เข้าไปใหญ่ ความเป็นชายเลยขยายตัวมากกว่าเดิมเล่นเอาจินยองเอาออกจากปากแล้วหอบเอาอากาศเข้าปอดแทบไม่ทัน
แค่กๆ
เสียงไอดังขึ้นคงจะสำลักน้ำลายตัวเองผมเลยก้มลงไปลูบหลังแล้วช้อนตัวอุ่มจินยองให้ลงไปอ่างอาบน้ำที่ตอนนี้น้ำล้นทะลักเป็นน้ำตก เสียงน้ำที่ไหลเงียบลงด้วยมือผมและมันถูกแทนที่ด้วยเสียงครางน่ารักของจินยองเมื่อผมก้มลงไปดูดเม็ดติ่งที่ตั้งชันอยู่น่าลิ้งลอง
มือหนาผมก็อย่าอยู่เฉยเลื่อนลูบไล้ทั่วขาอ่อนมันแล้วครับตอนนี้ บอกเลยว่านุ่มนิ่มมากน่าจับฟัดแต่กลัวจะช้ำในเอาได้เพราะผมไม่ได้อ่อนโยนอย่างที่คิด
"อ..อ๊ะ!!"
จินยองสะดุ้งเฮือกแล้วร้องเมื่อผมกัดเข้าติ่งชันที่ชี้หน้าผมอยู่ไหนจะนิ้วมือที่เคลื่อนไปอยู่แถวๆช่องทางปิดสนิทไม่เคยถูกรุกล้ำมาก่อนนั่นอีกใครๆก็ต้องตกใจ
"จ..แจบอม...อย่า"
"มันหักห้ามใจยาก..."
เหมือนชิ้นเนื้อก้อนโตอยู่ตรงหน้าราชสีห์ จะห้ามกินก็คงยากเพราะกลิ่นและขนาดมันล่อตาล่อใจ แต่ผมก็ต้องดึงสติกลับเมื่อมองเข้าไปในดวงตาของจินยองที่มีน้ำใสๆเอ่อคลออยู่ทำให้รู้สึกผิด
"กูขอโทษนะ"
ผมดึงจินยองมาอยู่หว่างขาแล้วโอบกอดเนื้อที่แนบกันทำให้เขินอยู่ไม่น้อย สำหรับผมอาจจะเฉยๆแต่กับจินยองคงไม่ใช่ เจ้าตัวเล่นก้มหน้าลงที่ไหล่ของผมไม่เงยหน้าพูดคุยอะไรอีก
"มาทำต่อให้เสร็จไหม"
"เราแล้วแต่แจบอม"
จินยองยังคงพูดเสียงเบาและยังก้มหน้าเข้ากับไหล่ของผม ผมเลยจับที่ก้นขาวพอดีมือขึ้นแล้วย้ายมาไว้บนตักแทนที่จะอยู่หว่างขา
"ปากใช่ป่ะ"
ผมถามออกไปเพราะก็ยังอยากให้มันเปลี่ยนใจเป็นช่องทางข้างล่างแทน แต่ก็นั่นแหละครับผมกับจินยองเรายังไม่ได้เป็นอะไรกันจะให้มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งเลยก็คงยาก
"ไม่ปากก็ได้"
"ห้ะ! ว..ว่าไงนะ!!!"
"ใช้ขาหนีบเอาก็ได้ เห็นของแจบอมแล้วถ้าไม่รีบปลดปล่อยมันจะบวมมากกว่านี้" .///.
พรึบ!!!
"อ๊ะ! บ..เบาสิ!"
ผมรีบจับจินยองพลิกหันหลังแล้วจัดท่าให้อยู่ท่าคลานแอ่นก้นสวยๆขึ้น ช่องทางแดงที่ผมเห็นนั่นน่ะมันโคตรล่อตาแต่ก็เข้าไปไม่ได้ ทำได้แต่จับส่วนแข็งของตัวเองเข้าไประหว่างขาอ่อนทั้งสองข้างแล้วให้จินยองมันหนีบเหมือนกับผมเข้าไปในช่องแคบนั้นแล้ว
"กูขยับแล้วนะ"
"อ..อือ"
ผมวางมือทั้งสองข้างลงบนเอวคอดของจินยองเพื่อจับเป็นที่ยึดแล้วขยับสะโพกเข้าออกอย่างเร็วและหนักหน่วงเพราะผมก็ไม่ไหวแล้ว อัดอั้นมานานก็ขออัดเข้าใส่หน่อยเสียงเนื้อกระทบกันของหน้าขาและก้นจินยองมันดังพอสมควรแต่จะให้มาเบาตอนนี้ก็ไม่ไหว มันใกล้จะถึงปลายทางแล้ว...
ปึก! ปึก! ปึก!
แน่นทุกจุดแม้จะเป็นแค่ขาหนีบท่อนเอ็นใหญ่ของแจบอม เจ้าตัวสวนเข้าหว่างขาของจินยองอย่างรุนแรงและเร็วทำเอาจินยองร้องไม่ออกเพราะว่าเจ็บ พอจะร้องก็ถูกมือหนาเอื้อมมาปิดปาก มันโคตรจะทรมานแม้ตัวเองดันปลดปล่อยออกมาก่อนแจบอมแล้ว
"อ๊า! แจบอมเบาหน่อย!"
"อีกนิดมึง! อ..อึก! "
แจบอมพูดจบก็พอๆกับฉีดน้ำขุ่นขาวออกมาจนเลอะขาของจินยอง น้ำเหนี่ยวค่อยๆไหลลงน้ำแล้วจางหายไป มีเพียงเสียงหอบหายใจของทั้งสองคนในตอนนี้
แจบอมจับจินยองให้มานั่งตักแล้วถูกมือหนาจับส่วนอ่อนไหวรีดน้ำออกให้สุดเล่นเอาจินยองหน้าแดงตัวอ่อนซบเข้ากับไหล่ของแจบอมอีกครั้ง
สติที่มีอยู่ของจินยองก็เหมือนจะค่อยๆดับ แต่ก่อนจะหลับเพราะอ่อนล้าเหมือนแจบอมจะบอกอะไร....
"มึง"
"ห..หื้ม"
"ของกูขนาดนี้ อนาคตมึงจะยอมกูป่ะ"
แล้วทุกอย่างก็มืดสนิท...
"อ้าว! จินยอง! หลับเฉย"
---------------แฟนป่ะบีเนียร์-------------
พูดคุยกันได้ที่แท็กนะคะ🌚🌚🌚🌚🌚
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น