นอกห้องแชท #มัลติบีเนียร์ ตอนที่ 7
**เนื้อหาต่อไปนี้อาจมีคำหยาบและคำบรรยายที่ไม่เหมาะ เด็กอายุต่ำกว่า18ปีควรพิจารณา แต่ต่อให้เตือนก็อ่านกันอยู่ดี55**
Bnior -นอกห้องแชท-
'นี่ปากผม พี่จะมาสนใจทำไม'
'เอาเวลาไปสนใจผญ.ของพี่นู้นไป'
'ปากนายมันเป็นของพี่!....รวมถึงตัวนายด้วยจำส่ะ'
'แต่ถ้าไม่จำ....พี่จะทำให้ดู!'
!!!!!!
ผมถึงกับตกใจกับคำพูดที่หลุดออกมาจากปากของคนพี่ที่อยู่ในสถานะแฟนได้ไม่กี่วัน
เมื่อวานเรายังหวานอยู่เลยแต่วันนี้ต้องมาใส่อารมณ์กันเพราะความประชดของผม....แต่ถามหน่อยเถอะ อยู่ในหมู่มากแบบนั้นมีจะมาสนใจกันบ้างป่ะวะ แต่ก็เข้าใจไงว่าพี่พิมพ์เขาท้องเสียแล้วดูจะสนิทกะพี่ธีร์สุดแต่นี่ผมเป็นแฟนนะเว้ย ห้ามอะไรก็ไม่มีมาพูดดีอีตอนจะกลับแค่นั้น นี่ถ้าผมไม่ทำตัวประชดพี่เขาจะสนใจผมไหมอ่ะ....กูน้อยใจเป็นนะ!อยากจะตะโกนให้โลกรู้
เมื่อวานเรายังหวานอยู่เลยแต่วันนี้ต้องมาใส่อารมณ์กันเพราะความประชดของผม....แต่ถามหน่อยเถอะ อยู่ในหมู่มากแบบนั้นมีจะมาสนใจกันบ้างป่ะวะ แต่ก็เข้าใจไงว่าพี่พิมพ์เขาท้องเสียแล้วดูจะสนิทกะพี่ธีร์สุดแต่นี่ผมเป็นแฟนนะเว้ย ห้ามอะไรก็ไม่มีมาพูดดีอีตอนจะกลับแค่นั้น นี่ถ้าผมไม่ทำตัวประชดพี่เขาจะสนใจผมไหมอ่ะ....กูน้อยใจเป็นนะ!อยากจะตะโกนให้โลกรู้
"พี่คิดจะทำอะไร....พี่ถามผมก่อนไหมว่าผมรู้สึกไงอ่ะพี่สนใจแต่พี่พิมพ์"
"แล้วพี่นั่งข้างๆเราทำไมไม่บอกให้พี่ตักให้ เราจะประชดพี่ทำไม ถ้าเกิดไอ่วิวชอบเราขึ้นมาจะทำไงห่ะ"
"ผมรู้ว่าพี่วิวเขาไม่มาชอบผมหรอก แล้วที่ผมทำแบบนั้นก็ต้องการให้พี่สนใจบ้าง"
"พี่สนใจเราเสมอนะพีชพี่มองเราตลอด"
"มองตลอดแล้วทำไมถึงไม่รู้ว่าผมหายไปไหน"
ที่พีชพูดมันก็ถูก....ตอนนั้นตนมัวแต่นั่งคุยไลน์ไม่ได้เงยมามองน้องเลย ถามว่าตนผิดไหม ผิด....แต่น้องก็ผิดไม่ใช่หรอที่ไปจูบเพื่อนต่อหน้าต่อตาผม และยังจะมาแกล้งเมาอีก....
"พี่ยอมรับผิดในเรื่องนั้น แต่เราก็ผิด พี่เคยพูดว่าไงพีชว่าอย่าไปจูบใครนอกจากพี่"
พีชไม่ฟังเสียงบ่นอะไรของคนตรงหน้าแต่ทำหน้าไม่พอใจอย่างมากแล้วเดินเข้าไปหาคนโตกว่า มือที่ตกอยู่ข้างตัวยกขึ้นทาบลงกับไหล่หนาเป็นการประคองร่างพร้อมกับยกปลายเท้าขึ้นเล็กน้อยและทำในสิ่งที่ธีร์ก็ไม่เข้าใจน้องแต่ก็ไม่ได้ผลักออก....เพราะกำลังซึบซับสิ่งที่น้องส่งมาให้
"ผมไม่ได้จูบมัน....ที่พี่เห็นมันแค่เฉียด ส่วนเมื่อกี๊อ่ะ....ผมจูบและผมก็จูบพี่คนเดียวเลิกบ่นผมสักที แค่อยากให้รู้ว่าที่ทำ...ผมแค่เรียกร้องความสนใจ"
พีชพูดด้วยใบหน้านิ่งเฉยแต่ดวงตาที่วูบไหวเป็นประกายสะท้อนกับดวงไฟทำให้ธีร์รู้ได้เลยว่าน้องจะร้องไห้ แต่พีชเป็นคนที่เข้มแข็งมากน้องถึงฮึบได้แล้วปล่อยมือลงจากบ่าคนโตแล้วเดินเข้าไปในห้องครัวแล้วล้างหน้าล้างตาออก
หมับ!
ธีร์เดินตามน้องเข้าไปแล้วสวมกอดน้องจากข้างหลังโดยไม่พูดไม่จา ใบหน้าคมเคลื่อนเข้าไปซุกแถวซอกคอขาวทำให้ลมหายใจร้อนรดเป่าตรงนั้นจนพีชขนลุกไปหมด
"ป...ปล่อย"
"พี่ขอโทษนะพีช.....พี่ไม่อยากให้เราเข้าใจพี่ผิด พี่ไม่ได้สนใจใครมากไปกว่าเราเลย แต่พิมพ์เขาก็เพื่อน...เรารู้ใช่ไหม"
"ผมรู้...ผมเข้าใจ ผมถึงไม่คิดที่จะงอนพี่ แต่ผมแค่น้อยใจเท่านั้นแต่เดี๋ยวมันก็หายเอง พี่ไม่ต้องห่วงหรอก"
"พีช...."
"ผมขอโทษพี่ที่ทำตัวเป็นเด็กแบบนั้น ผมจะพยายามมากกว่านี้ที่จะเข้าใจแล้วไม่ทำตัวแย่ๆต่อหน้าคนอื่น"
"ดังนั้นปล่อยผมได้แล้วคับ...ผมไม่งอนพี่หรอก"
"น้อยใจหรืองอนก็บอกพี่ได้ ต่อให้เราจะคิดว่าตัวเองรู้สึกไปเองก็เถอะ...พี่ง้อเราได้นะพีช รวมถึงตอนนี้ด้วย....หันมามองพี่หน่อยนะ"
ผมนิ่งไปสักพักกับคำพูดของพี่ธีร์....พี่เขาดีเกินไป ดีต่อใจผมเกินไป ทำไมต้องอ่อนโยนแบบนี้นี่ว่าจะไม่ร้องแล้วนะ ทำไมต้องพูดให้ผมขี้แยด้วยวะ พี่แม่ง...แล้วผมก็ยอมหันกลับไปพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาชัดๆ
"ฮึก.....อย่าพูดดีได้ไหมวะ....แพ้คนแบบนี้ ฮืออออ~"
"โอ๋ๆไม่ร้องนะ พี่ขอโทษนะคับ"
"ฮืออออออ~ ผมไม่ชอบร้องไห้ทำไมพี่ต้องทำให้ร้องด้วย พี่แม่งโคตรดีเลย ดีจนผมร้องเลยเนี่ย!"
"55555 โอเคๆพี่ผิดเองที่ดีไป เลิกร้องนะคับ เดี๋ยวตาบวม"
"อยากจะหยุดร้องแล้วมันหยุดได้ไหมละดูด้วย ไหลเป็นน้ำตกอยู่เนี่ยฮือๆ"
ธีร์อยากจะขำออกมาจิงๆแต่กลัวคนน้องจะโกรธ.....ตนก็ได้แต่ลูบหัวกับเช็ดน้ำตาให้จนนานพอสมควรน้องถึงหยุดร้อง แล้วพอหยุดร้องความปากคว่ำก็บังเกิดอีก....น้องหงึอะไรของเขาตลอดเวลาละนั่น มันจะว่าน่ารักก็น่ารักแต่จะว่าตลกก็ตลกอ่ะ
"หงึอะไรคับหื้ม"
"พี่ขัดใจผม...ผมไม่ชอบ"
"พี่ขัดใจอะไรล่ะ"
"ไม่รู้ ทุกเรื่องนั้นแหละ"
"เราเคลียร์กันแล้วไม่ใช่หรอ"
"อืมมมมก็เคลียร์แล้วแต่ว่า...แต่ว่าผม..."
"งั้นมานี่ม่ะ"
ธีร์เรียกให้พีชเดินเข้ามาหาตนเองที่ตอนนี้นั่งกับโต๊ะทานข้าวส่วนพีชก็ยืนอยู่ไม่ได้ไกลไปเท่าไหร่ยืนแค่ตรงเค้าเตอร์เอง แล้วคนน้องก็ยอมเดินไปหา สองเก้าเล็กๆก็ถึงตัวคนพี่ที่นั่งอยู่ คนน้องที่ทำหน้าเหวี่ยงโลกก็ต้องหยุดลงเปลี่นนเป็นตกใจและก็เขินอายจนทำตัวไม่ถูกแทน
"จูบนะ"
"พะ...พูดบ้าอะไร...."
"ขอก่อนไง"
"ควรขอตั้งนานแล้วไหม...จ...จะทำก็ทำ"
สิ้นสุดคำอนุญาติคนโตก็จับเข้าใบหน้าหวานไว้แล้วเคลื่อนย้ายใบหน้าเข้าไปจนใกล้และไม่นานส่วนนั้นก็แนบชิด ตอนนี้คนพี่ยืนเต็มตัวความสูงซึ้งความที่สูงกว่าไม่ได้เป็นปัญหาในการจูบเพราะคนน้องก็เงยหน้าตอบรับกับจังหวะของคนโตอย่างเหมาะเจาะจนมันลงตัว...
บทจูบที่คนโตสร้างในคร่าแรกเป็นเพียงความละมุนอ่อนหวานแต่พอนานเข้าความต้องการที่อยากจะลิ้มลองความนุ่มภายในของน้องก็มากขึ้น
"อ..อื๊อ"
เมื่อคนพี่ถอดจูบออกให้น้องพักหายใจไม่นานก็จู่โจมเข้าไปใหม่โดยเปลี่ยนจากความหวานเป็นความกระหายอยากจะลองลิ้มกับสิ่งนั้น ปากที่บดเบียดกันจนเกิดเสียงทำเอาพีชหน้าร้อนเห่อขาที่ยืนอยู่ก็เริ่มหมดแรงลงเมื่อจู่ๆคนพี่หงับเข้าปากล่างแล้วตนเผลออ้าปากออกเพราะตกใจ แต่ยิ่งทำให้ช็อคหนักกว่าเดิมเมื่อคนพี่สอดแทรกลิ้นเข้ามาทักทายในโพร่งปาก ลิ้นร้อนนั่นกำลังเกี่ยวกับลิ้นนุ่มจนสนุก
และความที่ไม่คุ้นชินกับการกระทำแบบนี้ทำเอาเข่าทรุดแต่กว่าตัวจะล้มลงก็ถูกมือหนาคว้าเข้าช่วงเอวแล้วพลิกให้ลงหงายไปนอนกับโต๊ะกินข้าวอย่างไวแล้วเมื่อปากห่างกันก็มีคำพูดขึ้นมาเพราะการกระทำเมื่อกี้เหมือนจุดความต้องการบางอย่างให้กับตน
"พะ...พี่"
"คับ"
"ค..คือมัน...มันอึดอัด พอเนอะ"
"........"
ผมฟังแบบนั้นเข้าใจน้องเลยว่าอึดอัดอะไรเพราะตอนนี้ช่วงล่างผมก็ปูดออกจนทรมาน
"พีช..."
"ห..หื้ม"
"พี่...พี่...คือว่าพี่"
พีชงงกับคำพูดคนพี่เลยลุกนั่งแล้วก็ต้องตกใจว่าส่วนนั้นของคนตรงหน้ามันปูดออกมาจนเห็นได้ชัดเลย โอ้แม่เจ้ามันเกิดอะไรขึ้นทำไมถึงมามีอารมณ์ขนาดนั้น แต่ก็พูดไม่ได้แหละเมื่อกี๊จูบของพี่เขามันโคตรร้อนแรงเลยทำเอาผมก็ตุงๆแต่ไม่ขนาดนั้นอ่ะ
"พะ...พี่คือว่า มีห้องน้ำนะ"
"ช่วยพี่ไม่ได้หรอ"
"จะบ้าหรอ!! ผมไม่เคย!!"
"ใช้ปากอย่างเดียวก็ได้"
อึ้งเลยคับ อิพี่มึงกูไม่เคยก็คือกูทำอะไรไม่เป็นป่ะวะมันไม่เข้าใจหรอไง แล้วนี่ยังทำหน้าอ้อนอีกอ่ะ คือมันอายบ้างไหมอยากจะถามมันแต่กว่าผมจะได้ถามมันก็ดึงมือผมไปจับส่วนนั้นของตัวเองหน้าตาเฉย
อิเหี้ยยยยย คือมันกระตุกตุบๆ มันจะตายไหม คือผมต้องช่วยหรอ มันช่วยตัวเองไม่ได้หรือไง!!!
"พี่เว้ย! ทำเองก็ได้ไหม!"
"มีแฟนก็อยากให้แฟนทำให้....นะช่วยพี่หน่อย"
โอ้โห้.....กูอยากหายตัวได้แต่คงหายได้ก็ไม่ทันแล้วเมื่อพี่ธีร์รูปซิบกางเกงยีนส์ลงแล้วล้วงๆงัดๆส่วนนั้นออกมาชี้โด่จนผมน้ำลายไหล......ฟ.......ฟังไม่ผิดหรอกคับว่าผมน้ำลายไหล...ก็มันใหญ่....อีกอย่างมันกระตุกจนผมตกใจเลยอ่ะ นี่พี่มันอยากไรขนาดนี้วะ เห็นแบบนี้ใช้ย่อยเลยนะกูขอถอนคำพูดตอนที่อยู่สตูดิโอว่าอิพี่มันไม่มี!
"พีช....ช่วยพี่หน่อยนะ"
"ผ...ผม...ผมทำไม่เป็น ไม่ๆไม่ทำ!!!"
"ง่ายจะตายเราคิดว่ากินไอติมอ่ะ นะคับ แปบเดียว"
พี่มึงเรียนจิตวิทยามาป่ะวะทำไมกูลงไปนั่งคุกเข่าแล้วเนี่ย! ลุกขึ้นสิอิพีช! มึงทำไม่เป็นมันจะหมดอารมณ์ได้นะ!
"อ..อื๊ม"
"บ...แบบนั้นและคิดส่ะว่าเรากินไอติมอยู่แต่ว่าอย่ากัดนะคับ..."
ผมเห็นน้องนิ่งไปแต่ก็ยอมอมให้....ซึ้งผมตกใจนะแต่ก็ดีใจที่น้องไม่ได้รังเกียจหรือปฏิเสธ ผมปล่อยให้น้องทำตามใจปากบอกทำไม่เป็นแต่การกระทำที่ออกมาทำเอาน้ำแตกได้ง่ายๆเลยล่ะ ไหนจะเลียไหนจะดูดส่วนหัว อ่าไม่ไหวแล้วสิ
ธีร์เงยหน้าสูดปากพออกพอใจยกมือหนาจับเข้าหัวน้องแล้วกดลงช่วยให้น้องทำไวกว่านี้ ไม่นานตนก็ฉีดน้ำขุ่นขาวเข้าไปโพร่งปากกระตุกสองสามทีก็เอาส่วนแข็งใหญ่ออกจากปากอิ่ม แล้วภาพแรกที่น้องเงยมามองคือคราบน้ำสีขาวของผมเลอะออกมาจนเต็มปากน้อง...
เซ็กซี่
นึกคำไหนไม่ออกนอกจากคำนี้....น้องโคตรเซ็กซี่เลย ตาที่หยาดเยิ้มนั้นไม่ต่างจากน้ำของผมที่ไหลออกมาจากมุมปากสีพีชอวบอิ่มของน้อง แถมท่าทางนั่งคุกเข่าแล้วฉีกขาออกนั้นอีก ผมควรหยุดคิดได้แล้วไม่งั้นส่วนที่เพิ่งสงบมันจะตื่นขึ้นมาอีก
ผมจัดการเช็ดทำความสะอาดของตัวเองแล้วเก็บมันเข้าไปแล้วกลับมาทำความสะอาดให้น้องที่ยังคงนั่งอยู่ที่เดิมเหมือนช็อคเพราะน้องนิ่งค้างไม่ขยับไปไหน
"พีชคับ ไปคายทิ้งก่อนเร็ว"
น้องส่ายหน้าแล้วก็มองผมนิ่ง
"พีช...."
"ผมกลืนไปแล้วอ่ะพี่ธีร์..."
ผมแทบตบหน้าตัวเองสักสิบที ผมควรปล่อยข้างนอกแต่นี้ดันเข้าไปปล่อยในปากน้องแล้วคือพีชไม่มีประสบการณ์น้องไม่เคยคงทำไรไม่ถูกเลยเลือกที่จะกลืน ให้ตายเถอะ งั้นเช็ดปากเช็ดหน้าให้กับคราบที่เลอะอย่างเดียวละกัน
"พี่ขอโทษนะคับ....งั้นล้างปากล้างหน้านะ"
"อ...อืม"
ผมจัดการล้างหน้าให้น้องแล้วก็เช็ดหน้าให้จนน้องดีขึ้น แต่น้องก็ยังคงค้างทำตัวไม่ถูกเหมือนเดิม
"พีช...เป็นอะไร"
"ผม...ผม...ผมยังช็อคอยู่"
"เลิกช็อคได้แล้ว ถ้ามากกว่านี้เราไม่สลบเลยหรอ"
"หยุดพูดไปเลย!"
"5555"
"พี่ธีร์"
"คับ?"
"ทำไมน้ำพี่เยอะ"
ผมมองน้องนิ่งๆแล้วก็ระบายยิ้มออกมาพร้อมกับลูบหัวคนตัวเล็กกว่าแล้วก้มกระซิบบอก
"เพราะนานแล้วไงที่ไม่ได้ปลดปล่อย...มันเลยเยอะแบบนี้ ว่าแต่.....หวานไหมคับ"
คนพูดมันก็พูดหน้าตาเบิกบานเลยแต่ไอ่คนฟังนี่ดิอายจนจะม้วนได้อยู่ล่ะ
"ถามบ้าอะไร! ถอยออกไปได้ล่ะจะไปอาบน้ำนอน"
"ให้พี่ไปอาบให้ไหม เพื่อจะได้ช่วยเราบ้างไง"
"หยุดความคิดส่ะ!! ไปปูที่นอนนู้นไป "
"5555คร้าบๆ"
"เตรียมนมให้ด้วยจะออกมากิน"
"กินนมไปแล้วเมื่อกี๊ไม่อิ่มหรอหื้ม"
"...อ...ไอ...ไอพี่เหี้ยยยยยยย"
"ปากดีระวังพี่เอาไอติมให้กินอีกนะ แล้วรีบๆออกมาละ คิดถึงนะคับ"
-////////- "เอออออออ"
"เอ่อพีช"
"ไรอีก!!!!"
"ทำเก่งดีนะ.....ชอบ :)"
---------------------------------------
#มัลติบีเนียร์
*อ่านกันแล้วฝากกลับไปเม้นในจอยแล้วก็ในแท็กในทวิตด้วยนะคะ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น