นอกห้องแชท #มัลติบีเนียร์ ตอนที่14
**[เนื้อหาต่อไปไม่เหมาะกับเด็กที่อายุต่ำกว่า18ปี แต่คนจะอ่านก็ห้ามไม่ได้ ยหามุมอ่านดีๆเพียงพอ]*
นอกห้องแชท
BNIOR
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ยังไม่แม้แต่จะพูดจบคนตรงหน้าดันดึงผมจูบปิดปาก แถมได้กลิ่นคาวและรสชาติฟาดคงไม่พ้นปากแตก อิพี่มันจะรุนแรงไปไหนแล้วพูดไปมันไม่ฟังเลยหรอ ผมไม่อยากให้ปากสกปรกๆแบบนั้นมาจูบหรอกนะไปแปรงฟันล้างปากก่อนดีกว่าไหมต้องให้ด่า! แต่ด่าออกมาเป็นเสียงไม่ได้มันจูบอยู่นั้นแหละ!กูเจ็บ!
ผลั้ก!
"พีช!"
"ไอ่ชั่ว! บอกแล้วไงว่าอย่ามาจูบ!ไปล้างปากบ่วนปากก่อนไป๊!แล้วจะจูบเท่าไหร่ก็ตามใจ!"
"ห..ห้ะ"
"หูตึงหรอ! ผมบอกให้พี่ไปแปรงฟัน!"
"พี่งงอยู่ เราไม่ได้โกรธพี่ที่พี่..."
"กูโกรธแต่พี่มึงจูบไปแล้วจะให้กูย้อนเวลาไปหรอ ทำได้ไหมล่ะ!คิดสิคิด!"
เอ่อชอบให้อารมณ์เสียหนักกว่าเดิม พูดย้ำทำไมว่าไปจูบกับคนอื่นมา มันเจ็บนะเห้ยแต่ดีที่ผมไม่เห็นไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ไม่งั้นร้านเหล้ามีไหม้แน่ๆเพราะจะเผาแม่งให้หมด! เอาให้คนในนั้นตทยไปให้หมด หงุดหงิด!
"พีชคับ...ใจเย็นๆก่อน"
"ไม่ต้องมาพูดผมจะไม่คุยกับพี่อีกแล้ว!"
"....."
"พี่จะไปจูบกับใครกอดใครก็เรื่องของพี่ต่อไปนี้อ่ะ"
"อย่าพูดแบบนี้ได้ไหม"
"ปากผม ผมจะพูด ก็เหมือนปากพี่ไงคิดจะจูบกะใครก็ทำ"
"ประชดพี่ได้แต่ขอไม่เป็นเรื่องนี้เถอะ"
"......"
"ลูกพีช พี่ไม่แก้ตัวอะไรเลย พี่ผิดพี่ยอมรับ..."
"ผมน่าจะเชื่อแม่ผม ผมน่าจะฟังแม่ผม..."
เมื่อตอนหัวค่ำแม่เพิ่งเตือนเพิ่งบอกผมไป ทำไมมันถึงไวจังล่ะผมยังไม่ทันตั้งตัว ผมน่าจะเชื่อมี๊ ผมเสียใจนะเห็นผมแบบนี้อ่ะ ถามว่ารังเกียจไหม ไม่หรอกคับ ผมรักพี่เขามาก แต่ต้องมารับรู้ว่าปากนั่นไม่ได้มีผมคนเดียวที่สัมผัสมัน ผมก็เสียใจแล้ว พี่เขาพลาดจนผมก็ตั้งรับไม่ทัน คำว่าโกรธตอนนี้มีเยอะพอๆกับความเสียใจเลย
"พะ.."
"ไม่ต้องพูดหรอก ขืนพี่พูดผมต้องร้องไห้อีกแน่ๆ"
ตอนนี้บ่อน้ำตามันตื้นออกมาจนเห็นชัดเพียงผมกระพริบตามันก็คงไหลลงมาแน่ๆ ผมต้องฮึบไว้เพราะถ้าปล่อยให้ไหลพี่เขาต้องรู้สึกผิดมากกว่าเดิม ผมรุ้ว่าแค่นี้พี่เขาก็รู้สึกแย่แล้ว ต่อให้เขาผิดผมก็ไม่อยากซ้ำเติมด้วยน้ำตาของผมหรอกนะ
"ฮึก~"
ทำไมพี่มันถึงไม่รับรู้สิ่งที่ผมกำลังจะสื่อวะ ไม่ให้พูดก็ไม่ได้แปลว่ามาลูบหัวผมได้นะ ใครให้ทำ! ทำทำไม! เห็นไหมกูร้องเลยเนี่ย!
"อย่าร้องเลยนะ...."
และแล้วกำแพงที่อ่อนไหวก็พังทลายเพียงเพราะคำพูดของคนโตกว่า ผมเจ็บพี่เขาก็คงเจ็บ แต่จะให้ผมทำยังไงในเมื่อคำพูดที่ว่า พี่ธีร์จูบพี่พิมพ์มันยังคงวนอยู่ในหัว ผมต้องทำเป็นลืมหรอ ทำไม่ได้ มันยากเกินไป ยากพอๆกับจะให้ตัดใจอย่างที่แม่บอก...
"ฮ..ฮึก....ผ..ผมจะลืมมัน ผมจะคิดว่าพี่ไม่ได้ทำแบบนั้น"
รู้ว่าการโกหกมันไม่ดี แต่ผมเห็นสีหน้าพี่ธีร์แล้วมันยิ่งอยากร้องหนักกว่าเดิมพี่เขามีน้ำตาคลอ พี่เขากัดฟันขมความรุ้สึก ผมไม่ใช่คนผิดแต่ก็ไม่อยากให้พี่เขาไม่สบายใจ
"พี่ผิดเองพีช พี่ผิดเองพี่ขอโทษ อย่าร้องเลยนะคนดี"
"ผมไม่โกรธ ผมรักพี่มากนะ แต่ผมลืมมันไม่ได้พี่ธีร์"
T.
และนี้คงเป็นครั้งที่สองที่ผมทำน้องร้องไห้ แต่ครั้งนี้ต่างออกไปเมื่อสิ่งที่ทำให้น้องร้องคือเรื่องไม่ดี ผมเมาผมขาดสติ และเผลอทำสิ่งที่ไม่ควรทำ ตอนนี้ถามว่าสร่างหรือยัง ตอบเลยว่าสร่างและไม่ง่วงอีกแล้ว น้ำตาน้องที่ไหลออกมามันเหมือนเข็มที่ค่อยๆแทงลงเนื้อผิวผม น้องเจ็บ ผมก็เจ็บ ผมนี่มันแย่จิงๆทั้งๆที่ให้คำมั่นกับแม่พีชไปแล้ว...
"พี่รักพีช มองหน้าพี่สิ พี่รักเรา พี่ขอโทษ"
ณ ตอนนี้คงเอ่ยได้แต่คำว่ารักและขอโทษ อธิบายไปก็ยิ่งเหมือนพูดให้เห็นภาพ ทำไรให้น้องสบายใจได้ก็จะทำแต่เหมือนผมยิ่งปลอบน้องก็ยิ่งร้อง
พี่ขอโทษนะ....
ครืด~ ครืด~
'สายเรียกเข้า พิมพ์'
"เขาโทรหาพีชทำไม"
"ฮึก...ก็คงโทรมาเยาะเย้ยผมมั้งคับ"
"ไม่ต้องไปรับ"
"ผมจะรับ และพี่ก็เงียบๆฟังด้วย จะได้รู้ว่าคนอย่างพี่เขาเป็นยังไง"
ติ้ด!
" ฮัลโหล น้องพีชหรือป่าวคะ "
" ผมเอง พี่มีอะไร "
" ธีร์ละคะถึงบ้านยัง "
" ถึงห้องผมแล้วพี่มีไรหรือป่าว "
" ไม่มีไรจ้าแค่จะโทรมาถามว่าปากธีร์เป็นไงบ้างแตกเยอะไหม เพราะปากพี่เลือดไหลไม่หยุดเลย "
" กำลังสงสัยเลยว่าพี่เขาไปทำไรมา "
" พี่พูดไม่ได้หรอกจ้ะ แต่แบบปากพี่ก็แตกอ่ะ มันรุนแรง "
" อ่อคับ แล้วเลือดหยุดไหลยังคับ "
" ตอนนี้หยุดแล้วจ้ะ "
" เสียดาย...."
" ว่าไงนะคะ! "
" เสียดายไงคับ เลือดไม่ดีออกมาน้อยไป แต่ให้ผมช่วยอีกสักแผลสองแผลไหมล่ะ เอาให้เข้าโรงบาลอีกเลยเป็นไง มายุ่งวุ่นวายกะแฟนชาวบ้านเนี่ย!"
"นี่แก! แกกล้าขู่หรอ! ฉันจะฟ้องธีร์!.คราวนี่พวกแกสองคนได้เลิกกันแน่ๆ หึ!"
"พี่เขาก็ฟังอยู่ นอนทับผมอยู่พี่จะพูดใส่ร้ายผมก็พูดมาเลย รอฟัง "
"ฉันไม่เชื่อแกหรอก แกก็คงไม่ได้โง่ ฉันกับธีร์เราจูบกัน รู้แบบนี้แล้ว ยังจะอยู่ใกล้เขาอีกหรอฮ่ะ"
"ต่อให้พี่เขาเป็นขี้ผมก็เข้าใกล้ พี่ไม่มีสิทธิ์มาพูด แล้วก็แค่จูบอ่ะ อย่ามาขิง มันไม่ได้ดูชนะเลยสักนิด "
"แก!!!"
ตุบ!
"อ๊ะ!"
"เลิกพูด เลิกเถียง พี่ไม่อยากให้เราเป็นอันตราย"
"......บอกดีๆก็ได้ป่ะ มาผลักผมลงเตียงทำไม"
".....อยากผลัก มีปัญหาหรอ"
"มี เรื่องนี้ยังไม่เครียนะ"
"งื้อ!พี่จะทำอะไร!"
อิเชี้ยๆจู่ๆก้มหน้ามาซุกคอ! บ้าหรือไงวะ มันร้อนมันอึดอัดพี่มันไม่เข้าใจหรอว่าตอนนี้เข้าช่วงสงครามจะมาทำรังรักตอนนี้ไม่ได้!
"พีช....ไม่รู้จะพูดยังไงให้สบายใจ แต่พี่ขอโทษ พี่รักเรามากๆ อย่าเป็นแบบนี่เลย ลงโทษพี่ยังไงก็ได้ แต่อย่าทำเหมือนรังเกียจพี่"
"ผมไม่ได้รังเกียจ....ผมก็ไม่รู้ว่าความสึกแบบนี้คืออะไร แต่ผมหวงพี่.....
พีชหวงพี่ พี่เป็นของผมอ่ะ ผมหวง"
พีชหวงพี่
พีชหวงพี่
พีชหวงพี่
ระเบิดได้คงระเบิดไปแล้ว น้องหวงผม น้องพูดได้น่ารักมากจนผมรู้สึกผิดแต่ผมไม่ได้ตั้งใจต่อไปก็จะไม่ทำแล้ว สาบานเลย จะไปร้านเหล้าจะพาน้องไปด้วยพี่จะแก้ไขจะปรับปรุง พี่รักพีช พี่จะพูดยังไงดี ผมจะพูดยังไงดี น้องไม่ได้รังเกียจผมน้องรักผม ผมควรลบล้างสิ่งที่ไม่ดีออกใช่ไหม
"ลูกพีช"
"อะไร"
"พี่อยากจูบเรา อยากจูบพีชคนเดียว พี่จูบได้ไหม...ตอนนี้"
ผมยังอึ้งอยู่เลยแต่ไม่ปฎิเสธหรอกคับ ริมฝีปากเรียวร้อนนั้นมันแตะลงมาสัมผัสถึงริมฝีปากผม ท่าทางใบหน้าเคลื่อนจูบอย่างค่อยๆเป็น ผมจูบตอบพี่เขาไปแบบไม่ต้องรอผมจะจูบพี่เขาแบบเดิมผมจะทำให้พี่จำว่ารสชาติของผมมันดีและไม่เหมือนใคร...
"อื๊อ~"
เสียงร้องประท้วงเมื่ออากาศหายใจเริ่มหมดแต่ต่อให้ร้องบอกยังไงเหมือนคนโตกว่าจะไม่หยุดการกระทำที่ตอนนี้ดูร้อนแรงหนักกว่าเก่า น้ำใสไหลออกมุมปากแต่กับถูกลิ้นสากของคนบนร่างแลบเลียจนแห้งไม่เหลือร่อยรอย
ตัดไปที่คนใต้ร่างนอนดิ้นพยายามจะเอาอากาศหายใจแต่มันยิ่งทำให้คนคนเอาแต่ใจอย่างธีร์ฉวยโอกาสดูดดึงลิ้นแดงเล่นอย่างหวาดเสียว
'จะฆ่ากูหรือไงไอ่พี่เวร!!'
กรนด่าได้แค่ในใจ เมื่อปากยังบดเบียดกันจนแดงห่อเลือด แต่แล้วสวรรค์ก็เข้าข้างให้คนโตเบี่ยงความสนใจจากปากนิ่มมาเป็นจุดตุ่มไตใต้ผ้า ความที่เสียวตั้งแต่โดนดูดลิ้นยิ่งเพิ่มมากขึ้นเมื่อธีร์งับเข้าจุกสีชมพูอย่างจัง
"อ๊ะพี่! เจ็บ!!!"
กัดลงด้วยความหมั้นใส้ไม่ต้องถกถอดอะไรคนพี่ก็คลำหามันเจอ ลงลิ้นชื่นแฉะเต็มเสื้อมือไม้ไล่ลูบช่วงสะโพสจนถึงก้นมนอย่างหลงไหล ไม่นานทุกอย่างก็เหมือนเบาและหนาว หรือเป็นเพราะอากาศกันนะ คนใต้ร่างถึงกับสั่นจนเห็นได้ชัด...
"ฮือออออออเอาเสื้อผ้ากูคืนมาเลย!!!! ถอดออกไปทำไม!!!!"
"ไม่ร้องแล้วนร้า พี่คุมมันไม่ได้อีกแล้ว เพราะเป็นพีชพี่ถึงเสียการควบคุม "
โทษกูอีอิเวร แล้วดูมันรีบถอดเสื้อผ้าตัวเองออกอย่างไวนี่ผมกับพี่เขากำลังร่วมรักกันหรอ? เดี๋ยว...ไม่ใช่เวลานะ เรากำลังมีปัญหากันอยู่ทำไมความหื่นของพี่มันเข้ามาแทรกได้ นี่มันไม่จับผมกินทุกๆปัญหาหรอ ม่ายยยยยย~
"เดี๋ยวๆๆๆ อย่าเพิ่ง ผมว่ามันไม่ใช่นะ ใส่เสื้อผ้าและมานั่งคุยกันดีๆเถอะ"
"จับดู.....ไม่ไหวอ่ะ"
!!!!!
อหหหหหห.แข็งอย่างกะสากตำส้มตำ อิช่อออออสินเยเยยเเว อยากจะกรี้ดร้องออกมาเป็นภาษาอาหรับ มันดึ๊งๆดีดๆใส่มือผมด้วย แต่แปบนะ โว้ยตายละกูไปจับของพี่มันทำไม๊มมมมมมม!!!!
"อ...อืม....ม....พะ..พีช"
"โนๆๆๆๆผมแค่จับไม่ได้จะทำให้!"
"โอเค"
รอดไปกู....เห้อ
"นอนเฉยๆนะคนดีพี่ทำเอง"
ห้ะ!!!!
พรึบ!
สวบ!!!
"โอ้ยยยยยยยยยยยยยยอิเหี้ยยยยยยยเจ็บบบบบบบบบบบบ"
ฮืออออกูจะร้องให้ดังไปถึงอยุธยาไอพี่เวรไอ่พี่เหี้ยมึงไม่เบิกทางให้กูเลย!มึงดึงแล้วเสียบเขามาเลยไอเชี้ยเอ้ย เจ็บ ฮือๆ เจ็บอ่า ฉีกอีกแล้วแน่ๆพน.จะเดินได้ไหมเนี่ย!
"ฮืออออไอ่คนใจบาป! ถนอมอ่ะเป็นไหม! มันเจ็บ!"
"โอ๋ๆ พี่ขอโทษ พี่ขอโทษนะคับ เดี๋ยวจบกิจทายาให้นะ ขอโทษจิงๆ"
ยังมีหน้ามาทายาให่กู สิ่งที่พี่มึงต้องทำคือเอาส่วนนั้นออกจากช่องตูดกูไหม! ห้ะ!
"เอาออกไปเดี๋ยวนี้!!!!"
"ไหนๆก็เข้าแล้ว พี่ขอนะคับ"
"อย่านะ! ห้ามขยับ! ผมไม่อนุญาติ!"
"......."
"บอกมาก่อน....รักผมไหม"
"รัก รักมากๆ"
"มีความสุขที่เราคบกันหรือป่าว"
"มี และยิ่งมีมากๆตอนพี่อยู่ในตัวนาย"
-//////-
จะสงสัยว่าทำไมถึงถามพี่มันแบบนั้น ผมดันไปเห็นมือถือผมยังไม่มีการวางสายจากคนโทรมา โอเคแผนเอาคืนเริ่มได้และเด็ดมากๆ ทนฟังได้ทนกูจะร้องให้ดังเลย หึ!
"พี่ธีร์คับ"
"ห..ห่ะ...ว่าไงหื้ม"
"ขอยู่บนได้ป่าว"
"ว่าไงนะ!"
พรึบ!!
"อ่าห์~ ล...ลึกมากเลย"
"พะพีช!!! อย่าเพิ่งๆเราจะเจ็บ เราไม่เคยทำอย่าเลยพี่ว่า"
"สอนผมสิ ผมต้องทำยังไง"
"อ..อ๊ะ อย่าตอด...พะ..พี่จะเสร็จ"
"ไม่ตอดแล้วจะเสียวหรอ"
เจ้าตัวตอบไปได้หน้าตาเฉย แต่เพราะสายตาเหมือนแมวมันเลยทำให้ดูซุกซน ธีร์ได้แต่ปาดเหงื่อออกแล้วขยับท่าทางให้เข้าที่พร้อมกับจับเข้าที่สะโพกขาวลงน้ำหนักบีบเคล้นจับยกขึ้นแล้วกดลงมา นักเรียนที่ถูกสอนก็จดจำไว ไม่นานก็ขย่มร่างกายสวยงามลงแท่นร้อนไวจนหัวมุม เสียงหอบหายใจแข็งกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อทำเอาคนที่อยู่ในสายได้แต่เงียบ...
"อ๊ะๆ...อ๊าาพี่ธีร์"
"อืม....อ่าห์~พีช "
"พี่ธีร์เป็นของใคร..ค...คับ"
"ของพีชไงคับ อืมห์~ ทุกอย่างพี่เต็มใจให้เราหมด"
"ตอบดีจัง อ๊ะ!"
"ตอบดี ให้พี่ทั้งคืนได้ไหมหื้ม"
"ม..ไม่..ไม่เอาสิ น้ำเดียวพอนะ"
"งั้นเกาะแน่นๆเร็วพี่จะถึงแล้วอือ~"
พรั่บๆๆๆๆๆๆ
เสียงเร่งกระแทกเร็วและแรงขึ้นร่างกายขาวโน้มหน้าลงหอบหายใจข้างหูคนอัดสะโพกสวนแก่นกายแข็งใหญ่เข้าช่องทางอย่างหมดแรง ความสุขของตนถูกพุ่งฉีดเลอะหน้าท้องแกร่งจนหมด เหลือแต่คนใต้ร่างที่จับแยกก้นแล้วเด้งสวนเข้าใส่จนแล้วจนเล่าใช้เวลานานพอสมควรก่อนจะฉีดน้ำรักเข้าช่องทางแดงจนไหลล้นออกมา....
"อ๊าห์~~~~~"
"ซี้ด~"
สงครามรักสงบลง....ทั้งสองร่างกอดกันและแข่งกันหายใจเอาอากาศเข้า ร่างหนาจับคนน้องพลิกมานอนลงด้านข้างแล้วสวมกอดจากข้างหลังพร้อมกับจูบแผ่นหลัง เอ่ยประโยคที่ทำเอาคนเล็กเขินอายผลิกตัวซุกเข้าที่อกอุ่น
"เมื่อไหร่จะจบนะ จะได้แต่งงานให้มันรู้แล้วรู้รอด"
#มัลติบีเนียร์
-----------------------------------------------------------------
♡สวัสดีจ้านักอ่านทุกคน เรามาแล้ว ห่างหายจากการแต่งncไปนานยังไงก็ให้อภัยกันด้วยถ้าผิดพลาดไป555
ปล.ฝากกลับไปเม้นในจอยหรือแท็กในทวิตด้วยนะคะขอบคุณมากๆเลยคร้าฮืออ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น