CUT #จินยองขอ ต อ น ที่ 19 end

ตึก ตึก ตึก

   เสียงก้าวเดินตามพื้นดังพอๆกับเสียงหัวใจที่ ระทึกของจินยองเลย ทุกๆก้าวเดินมันเหมือนตนจะตกลงไปในหลุมบางอย่าง แต่ใจก็คิดเพียงแต่ว่าไอติมคือของอร่อยที่ตนกำลังจะได้ลิ้มลองมันเท่านั้นแต่ความรู้สึกแปลกๆมันก็มาก่อกวนจนอดคิดไม่ได้ว่า...ไอติมมันไปอยู่ในห้องของแจบอมได้ยังไง...

"จ..แจบอม"

"อะไร"

"ไอติมอะไรไปอยู่ในห้องนั้นหรอ"

"ให้ตายเถอะ ควรเลิกซื่อได้แล้ว"

     ซื่อหรอ...ซื่อบื้ออ่ะนะ

"เราซื่อบื้อไปหรอ"

"ใช่! ใครเขาจะเอาไอติมไปอยู่ในห้องน้ำกันวะ"

"อ..อ้าว แล้วไอติมที่ว่ามันคืออะไรอ่ะ"

"เข้ามาดิ เดี๋ยวก็รู้"

เพิ่งจะเดินขึ้นมาไม่เท่าไหร่ก็ถึงห้องน้ำแจบอมแล้วหรอเนี่ย ทำไมถึงไวแบบนั้นล่ะตอนแรกมันช้ากว่านี้นะเท่าที่จำได้ก็อยู่ตรงทางขึ้นเฉยๆ

แต่ก็อย่างว่าแหละต่อให้ถูกชักจูงด้วยแจบอมแค่ไหนมันก็ง่ายจนห้ามตัวเองไม่อยู่ อยากจะจับตัวเองตีที่เชื่อฟังแจบอมยิ่งกว่ายองแจเสียอีก

"อ..อื้อ"

แค่ก้าวเข้ามาในห้องน้ำเท้าที่สัมผัสกับพื้นเย็นๆยังไม่ถึงสามวิก็ถูกดันตัวให้ติดกับกำแพงจนหนาวไปถึงไขกระดูก ไหนจะปากที่ทาบทับลงมาแบบไม่ให้ตั้งตัวนั้นอีกล่ะ จินยองจะวูบเอาได้ดื้อๆเลยนะแจบอม

"อ..อื๊อ...จ...แจ...บอม"

   มือไม้ที่ผลักให้ร่างหนาออกตอนนี้ถูกจับด้วยมือใหญ่มือเดียวแล้วจัดการยกขึ้นเหนือศรีษะของจินยองอย่างว่องไว ปากที่บดจูบดูดดึงนั้นก็ไม่ลดละ ขยี้จนเลือดซิบออกมาทำเอาจินยองเบะปากร้องไห้

"ฮ...ฮือเจ็บ"

"จ...จินยอง"

 เสียงแหบพร่าเรียกชื่อของคนเจ็บอย่างไม่เป็นตัวของตัวเอง จินยองได้แต่เบนหน้าหนีและสูดน้ำมูกที่ไหลออกมาอย่างไวพื่อไม่ให้แจบอมเห็น

"กู....ขอโทษนะ กูอยากจะรักมึงมากไป เลยทำให้มึงเจ็บแบบนี้"

"ร...เราไม่โกรธแจบอมหรอกนะ  เรารู้ว่าเป็นเพราะเราแจบอมถึงไม่มีสติ"

"ที่กูกำลังทำ กูมีสตินะ กูรู้ว่ากูกำลังทำกับใคร แต่มึงน่ารักจนกูอดไม่ได้ที่จะทำรุนแรง"

"ฮึก...อ..อือ"

"เลิกร้องเถอะ กูไม่ทำมึงแล้วไว้มึงพร้อมมากกว่านี้ก็ได้"

"แจบอม..."

จินยองรักคนไม่ผิดจริงๆ แจบอมถนอมตนมาเสมอถึงวันที่ได้ครอบครองก็คงจะอยากทำตามใจ ถึงแม้ผ่านๆมาจะพูดจารุนแรงแต่คนๆนี้ก็เป็นคนปลอบตนมาตลอด จินยองรักแจบอมมาก รักจนยอมทุกอย่างแม้มันจะไม่ใช่ทางของจินยองก็ตาม...

"แจบอม"

จินยองเรียกแจบอมเป็นครั้งที่สองให้หันหน้ามามองตนเพราะหลังจากที่ยับยังชั่งใจตัวเองก็ทำท่าจะเดินหนีจินยองลู่เดียว

"กูจะไปเอาเสื้อผ้ามาเปลี่ยนให้"

"แจบอมรักเราใช่ไหม"

"ทำไมถึงถามในสิ่งที่มึงก็รู้อยู่แล้วจินยอง"

"ตลอดเวลาที่ผ่านมา จินยองเป็นคนบอกรักแจบอมอยู่ฝ่ายเดียว ....อย่ารำคาญที่เราถามเลยนะ เราอยากจะฟังมันทุกวัน"

นึกยังไงไม่รู้ที่พูดแบบนั้นออกไป ตนคงคิดมากเรื่องจีมินและบวกกับท่าทีของแจบอม ทำเอาหยุดคิดทางลบไม่ได้เลย ถ้าต่อไปอนาคตจินยองต้องเสียแจบอมคงเป็นเรื่องยากเท่าที่จะทำได้ถ้าต้องอยู่ต่อไปโดยไม่มีคนๆนี้

"กูไม่รำคาญมึงหรอกนะ แต่กูไม่อยากทำร้ายมึง ไม่อยากทำให้คนที่กูรักต้องมาเจ็บอีก อย่าคิดมาก "

"นี่แจบอม"

"หื้ม"

"จะทำเราก็ได้นะ....ส่วนเรื่องไอติมชั่งมันเถอะ"

    - -!!!

"มันก็เรื่องเดียวกันนั้นแหละ"

"หะ..อ..อื้อ!"

  ยังไม่ทันให้จินยองสงสัยก็ถูกจูบเป็นรอบที่สองของวัน จูบที่เบาลงกว่ารอบแรกจูบที่ค่อยๆสอดแทรกความหวานเข้ามานั้น จินยองชอบ ชอบที่แจบอมค่อยๆขยับริมฝีปากของตัวเองลงบนปากของตน มีการกัดเพื่อให้อ้าปากชิมความหวานได้ล้ำลึก แต่มือไม้ที่บดลงก้นนุ่มไม่อ่อนโยนเหมือนกับช่วงบนเลย ช่วงล่างแทบจะลุกเป็นไฟเมื่อแจบอมล้วงมือเข้ากางเกงขอบยืดของจินยองแล้วคว้ามันเข้ากับจุดไวสัมผัสจัดการบีบเคล้นให้จินยองเสียว

"อ๊าาา...บ..บอม"

เสียงครางหลุดออกอย่างดังเมื่อแจบอมเคลื่อนใบหน้ากดจูบลงซอกคอสร้างรอยกุหลาบจางๆเป็นจำนวนมาก ไหนจะมือที่อยู่ใต้อาภรนั้นอีก บีบจนมันมีอารมณ์ร่วมแทบจะเสร็จทุกวินาที

"อ๊ะ! อ๊าห์~ ไม่ไหวแล้วววว อ..อื๊อ"

จินยองปลอดปลอยน้ำรักออกมาจนเลอะกางเกงและมือแจบอมไปหมด ร่างกายที่เหนื่อยอ่อนแทบจะหมดแรงล้มลงแต่ก็ถูกมือหนาคว้าโอบกอดไว้จนแน่น

"อย่าเพิ่งเป็นลมมันยังไม่จบหรอกนะ"

"บ..บอม"

  หน้าจินยองแดงซ่านเมื่อจู่ๆแจบอมวางจินยองลงกับพื้นเย็นเฉียบในห้องน้ำแล้วจัดการปลดซิบกางเกงยีนส์ตัวแพงของตัวเองออกจับงัดความเป็นชายสู่หน้าเจ้าก้อนที่ตาโตเท่าไข่ห่านจ้องมา

"อนุญาติแล้วนะ อย่ามากลืนคำล่ะ"

"ค...คือ"

จินยองแทบจะเป็นลมไม่ใช่เพราะเจอความใหญ่โตหรอกนะแต่แจบอมจะทำก็ทำไม่ใช่เอาออกมาชี้หน้าจินยองอยู่แบบนี้อ่ะ แล้วมันพงกหัวกึกๆด้วย กลัวง่ะ กลัวมันจะฟาดหน้าจินยอง

"จ..จะทำก็ทำสิ! เอามาจิ้มแก้มเราทำไม"

"มึงต่างหากที่ต้องทำ...ทำสิจินยอง ไอติมของกูอันนี้แหละ"

     !!!!!

  ไอติมที่ว่าก็คือของแข็งอันนี้หรอกหรอ ทำไมแจบอมหลอกเราแบบนี้ แต่นึกๆดูมันก็เป็นความซื่อบื้อของตัวเราเองมากกว่าจะโทษแจบอมทั้งหมดก็คงจะไม่ได้ ไหนๆก็มาถึงขนาดนี้แล้ว กินก็กิน!

   งับ!

"โอ้ยจินยอง!!!"

แจบอมร้องอย่าดังเมื่อจินยองอ้าปากงับเจ้าของแข็งนั้นอย่างจัง ก็ไหนบอกให้กินไงก็เนี่ยกัดแล้วจะมาร้องทำไมง่ะ แล้วรสชาติแปลกมากๆไม่ค่อยโอเคเลย

"แจบอมร้องทำไม"

"กูให้อมไม่ได้ให้กิน!!!"

"กะ...ก็ไม่รู้หนิ"

"ก็บอกไปแล้วทำไมไม่ฟัง....อมกับเลียเท่านั้น ห้าม! เอาฟันขูดด้วย"

ยากอ่ะ แต่จะลองดู มันก็คงเหมือนกินไอติมถูกไหม งั้นก็ต้องเริ่มจากที่หัวก่อนเนอะ

"อ..อื้อ...อืมแบบนั้นแหละ"

  เมื่อความพอใจมันดีเกินกว่าที่ตั้งไว้ แจบอมแค่ไม่คิดว่าจินยองจะทำได้ดีแบบนี้ เสียงดูดเหมือนกินไอติมจริงๆนั้นโคตรจะเสียวเลยทำเอาแจบอมแทบเสร็จใส่หน้าแต่เหมือนความซนของเจ้าก้อนมันก็มีมากพอๆกัน ไม่รู้ว่าแอ๊บใสหรือไม่ประสีประสากันแน่เล่นเอาลิ้นดันอุดรูไม่ให้เจ้าตัวเสร็จสมตอนนี้

"ซี้ดจินยอง พะ...พอก่อน"

จินยองหยุดขยับขึ้นลงพร้อมกับชายตามองขึ้นหาแจบอมด้วยท่าทางที่เอ็กซ์มากเล่นเอาแจบอมนิ่งค้างไปเลย เพราะส่วนแข็งของตนยังอยู่ในปากจิ้มลิ้มของจินยองมันเลยทำให้อะไรๆในตัวเจ้าก้อนคนนี้เปลี่ยนไป จากเด็กที่ใสสะอาดตอนนี้กับกลายเป็นแมวยั่วสวาทจนแทบไม่อยากจะเชื่อจริงๆ

"กะ..กูจะเสร็จส่ะก่อน"

"อ่อ....."

     พรึ่บ!!

"แจบอม!"

"ไม่ต้องตกใจ....แค่จะถอดกางเกงออกให้"

    -//////-

"ให้กูทำมึงบ้างนะ สลับกัน"

"ดะ..เดี๋ยว อ๊ะ!!"

แจบอมจับจินยองให้แนบไปกับกำแพงเย็นอีกครั้งจับสะโพกขาวแอ่นยื่นออกมาแล้วตนก้มลงไปเลียช่องทางสีสดให้ เสียงครางดังทั่วเมื่อแจบอมเล่นใช้ทั้งลิ้นและนิ้วพร้อมๆกัน ขาที่สั่นกับมือที่ยันอยู่ก็หมดแรงจนยึดไม่อยู่แล้ว

      ตุบ!

ร่างขาวล่วงตกลงมาแจบอมถือโอากาสทาบทับร่างตัวเองลงสัมผัสกับคนใต้ร่างอย่างสนิทแนบแน่น มือร้อนลูบลงใบหน้าหวานอย่างอ่อนโยนแล้วก้มจูบหน้าผากแสดงความรักให้เจ้าตัวรับรู้

เพียงแค่หลับตารับสัมผัสจากริมฝีปากก็ถูกมืออีกข้างของแจบอมจับขาขาวแยกให้กว้างแล้วกดส่วนขึงแข็งเข้าใส่

"โอ้ย!"

"ทนหน่อยนะ เข้าไปจะสุดแล้ว"

ไม่นานแจบอมก็กดส่วนนั้นเข้ามาที่ช่องทางแดงจนสุด สายตาที่ทอดมองกันมันสะท้อนเงาของคนรักในนั้นได้ดี

จินยองร้องไห้.... แต่ร้องเพราะรู้สึกดีแจบอมทำมันได้เบากว่าทุกครั้ง สะโพกที่ค่อยๆขยับเข้าออกจินยองแทบจะละลายหายไป

"อ๊าาาบ..บอม ตรงนั้น"

"เสียวใช่ไหม"

"อ..อื้อมัน....มันแบบ..."

"ไม่ต้องพูดหรอก"

แจบอมรู้ว่าจินยองเขินอายเลยเลือกจะไม่ให้เจ้าก้อนพูดออกมา ส่วนตนก็เร่งความเร็วกระแทกเข้าใส่แต่ก็ยั้งไม่ให้แรงมากจนคนใต้ร่างเจ็บ

แต่จินยองรู้ว่าแจบอมอดกลั้น...และจินยองเริ่มจะไม่ชอบความเบาแล้วเนี่ยสิ มันดูไม่เต็มอิ่มยังไงอย่างงั้นเลย มันทรมานตรงความรู้สึก มัน....

"มันไม่ใช่แจบอมเลย...อ๊ะ..อ๊าา"

"ซ...ซี้ด....ม..ไม่ใช่อะไรกู"

"ทำสิ ทำเราแรงกว่านี้ ทำ..อ๊ะ...ทำตามใจแจบอมเลย เราไหว"

"ไม่! กูไม่อยากให้มึงเจ็บอีก!"

"มองมาที่เรา.....อ๊าาาห์ แบบนั้นแหละมองแบบนั้น...แล้วอยากจะทำเราแบบไหนก็ทำเลยนะ เราไม่ไหวแล้ว..."

จินยองจะถึงฝั่งไม่ไกลจากนี้ส่วนแจบอมก็สติจะขาดกับคำพูดของคนใต้ร่าง ตนค่อยๆเพิ่มระดับมากขึ้นเพื่อดูว่าจินยองไหวไหม แต่เหมือนร่างเล็กจะเด้งสวนสะโพกมามันเลยทำให้ลึกและสุดจนแจบอมก็ขอไม่ทนอีกต่อไป ความทะนุถนอมที่คิดไว้ขอให้จบเพียงเท่านี้

      ปึก! ปึก! ปึก!

"อ๊ะ!!! อ๊ะ!! บ..บอม!"

"ครางชื่อกูออกมาอีกจินยอง!"

"อ๊ะบอม....แจบอม!....ระ...แรงอีกก็ได้!"

"หยุดพูดเลยจินยอง!"

"เรารักแจบอมนะ ช่วยรักเราแรงๆได้ไหม"

"กูก็รักมึงไม่น้อยกว่ามึงรักกูหรอก...จับแน่นๆแล้วกัน"

แจบอมจัดการเปลี่ยนท่าจับเจ้าก้อนใต้ร่างอุ้มแล้วให้ยืนติดกับกำแพง ส่วนขาซ้ายยกอ้อมมาที่สะโพกหนาเป็นที่ยึดแล้วสอดแทรกส่วนร้อนเข้าช่องทางอีกครั้งทำเอาจินยองเชิดหน้าร้องลั่นเมื่อมันเข้าลึกกว่าเดิมเป็นไหนๆ

"อ๊าห์! มันล..ลึก...ม...มาก บ..บอม"

"เสร็จพร้อมกับกูนะ"

"อือ.....เรารักแจบอมมากๆนะ"

      พั่บๆๆๆๆๆๆๆ

   เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นจนน่ากลัวแจบอมกระแทกเข้าช่องทางแดงก่ำไม่ยอมใคร สะโพกหนาสวนอัดเข้าไปเพราะใกล้ถึงฝั่งเต็มทน คนถูกกระทำอย่างจินยองถึงกับระบายความเสียวซ่านนี้ด้วยการจิกไหล่กว้างจนเลือดออก แต่ความเจ็บเหมือนเครื่องปลุกเร้าให้แจบอมกระทำมันรุนแรงกว่าเดิมร่างทั้งร่างเคลื่อนไหวจนจินยองแทบอ้วกแต่ปากบางก็ถูกฉกจูบด้วยปากร้อนก่อนและสิ่งที่สุขสมก็ถูกปลดปล่อยออกมาพร้อมๆกัน...

น้ำร้อนถูกฉีดออกมาจนล้นช่องทางพอๆกับน้ำของจินยองที่ฉีดอัดเข้าใส่กล้ามท้องของแจบอม...

ทั้งคู่กอดจูบกันอยู่สักพักแล้วค่อยๆเอาส่วนที่หมดฤทธิ์ออกมาจากช่องทาง ทำเอาน้ำขุ่นขาวไหลตามลงมาจนเลอะไปถึงแข้งขาของจินยองจนเหนียวไปหมด

"พ...พอแล้วหรอ...แจบอม"

"รู้นะว่าพูดเอาใจกู...แต่รักตัวเองบ้าง จะไม่สบายอีกรอบเอา"

"เราไม่สบายแจบอมก็ดูแลไง"

"อย่ามาอ้อน พรุ่งนี้มึงมีเรียน"

"อื้ม :) "

  

     ฟอดดดด~

"งื้ออ"

แจบอมหอมแก้มจินยองเป็นการปิดท้ายกิจกรรมแล้วพาเจ้าก้อนไปอาบน้ำทำความสะอาดพร้อมกับใส่เสื้อผ้าชุดใหม่ให้เป็นอันเสร็จสิ้นทุกอย่าง

                                   .
                                   .
                                   .
                                   .
                                   .

  20:59น.

"เหนื่อยจัง..."

"นอนพักดิ...ไม่ต้องกลัวกูจะไปไหนหรอก...ไปไหนไม่พ้นแล้ว"

    ^/////^

"คริ เราไม่คิดว่าแจบอมจะชอบด้วยซ้ำ"

"ชอบอะไร"

"เราไง ก็เราดูซื่อบื้อไม่มีประสบการณ์อะไร จืดด้วยอีกต่างหากกก~"

"หยุดพูดเลย ใครว่ามึงแบบนั้นกูจะไปเย็บปากมันให้"

"ก็คนที่พูดก็มีแต่แจบอมง่ะ"

"หรอ....งั้นก็ลืมๆไปเถอะ"

"ชิ!คนปากร้าย"

"อืออออ....แต่พอได้กินมึงก็ติดใจไปแล้ว"

"./////. บ้าาาา"

"จินยองของกูอ่ะแซ่บมาก!"

    -/////-!!

"ข...ของใครนะ"

"ของกูไง.....จินยองเป็นของกูๆๆๆๆ จำไว้ในสมองด้วย"

"หื้ออออแจบอมก็ของเรา....ของเราคนเดียว"

"อืม.....จินยองก็เป็นของแจบอมคนเดียว"

                                  จุ๊บ♡

-----------------------#จินยองขอ-------------------


** อ่านกันแล้วฝากกลับไปเล่นแท็กและเม้นท์ให้ด้วยนะคะ ขอบคุณทุกคนมากๆนะคะ**

♡♡♡♡♡♡♡