นอกห้องแชท schoolป่วนBN ตอนที่ 16
เนื้อหาต่อไปนี้อาจมีคำหยาบไม่เหมาะสมและเนื้อหารุนแรง เด็กต่ำกว่า18ปีควรพิจารณา
นอกห้องแชท : Bnior
'วุ่นพีช'
'กินกันเนอะ'
บทสนทนานี้อาจจะฟังดูแปลกๆแต่ความจิงทั้งสองกำลังนั่งกินวุ่นพีชจิงๆ คนที่กินจนลืมความผิดนั้นน่ะกำลังกินจนไม่สนใจสิ่งรอบข้างเอาส่ะเลย ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีสายตากำลังจ้องมองใบหน้าและโฟกัสที่เรียกว่าริมฝีปากอยู่
ธามมองจูนจนไม่ละสายตา ในความรู้สึกลึกๆก็ยังโกรธแต่ก็ไม่อยากเอามาทะเลาะตนไม่ใช่คนที่จะชอบทะเลาะเพราะมันจะทำให้ความรักบั่นทอนลง เห็นเขาแบบนี้เวลาชอบใครรักใครขึ้นมาจิงๆก็ยอมหมดแหละต่อให้ตัวเขาจะไม่ผิดเลย
และเหมือนคนกินไม่หยุดจะรู้สึกตัวกับสายตานิ่งๆของคนตรงหน้ามองมา มือที่ถือช้อนค่อยๆตักลงวุ่นนุ่มแล้วยื่นไปหาคนด้านหน้า ไม่มีคำพูดใดๆเอ่ยออกมีเพียงสายตาที่รู้สึกผิดบวกกับทำหน้าอ้อนๆลง
ธามเห็นแบบนั้นก็ทำไรไม่ได้ถ้าไม่กินจูนก็จะงอนหรืออาจจะรู้สึกผิด ตนอ้าปากเอาวุ่นเข้าปากแล้วรีบเคี้ยวกลืนลงคออย่างไว มันหวานแบบแปลกๆมันไม่ใช่รสชาติแบบนมสตอเบอรี่ที่ชอบ จูนชอบไปได้ยังไง ไม่อร่อยส่ะเลย
"มันไม่อร่อย ทิ้งเถอะ"
"อร่อยจะตายเราชอบ"
จูนตอบกลับมาไม่แม้จะมองหน้าเพราะมัวก้มกินวุ่นพีชจนหมด เสร็จก็ลุกไปล้างทำความสะอาด ทุกๆกริยาก็ยังคงอยู่ในสายตานิ่งบวกกับเย็นชาของธามเสมอ
ทุกอย่างถูกเก็บเข้าที่สองขาก้าวตรงมาทางร่างหนาที่นั่งมองคนรักอยู่ จูนรู้ว่าตนผิดและรู้ว่าธามก็ยังคงไม่หายโกรธ ปากบอกว่าหายแต่ในใจไม่ใช่แบบนั้นเลย นี่แหละนะคนไม่ปากตรงกับใจ ไม่ชอบแบบนี้เลยจิงๆถ้ายังไม่หายก็บอกกันตรงๆสิ
"ยังไม่หายโกรธเราใช่ไหม"
เป็นคำถามที่ตรงใจสุดๆ ธามไม่ตอบอะไรแต่กลับดึงข้อมือนุ่มให้มานั่งบนโต๊ะกินข้าวแล้วย้ายตัวเองไปอยู่ระหว่างขาขาวๆนั่น
"ถ้าตอบว่าใช่ จะคิดว่ากูงี่เง่าหรือป่าว"
"ไม่คิดหรอก แต่เราจะคิดว่าธามเป็นห่วงเรามากกกกกและเราก็จะขอโทษๆ"
ธามยกยิ้มมุมปากเล็กน้อยกับความน่ารักของจูน เพราะเป็นแบบนี้เลยใจอ่อนให้ตลอด ตั้งแต่คบมาไม่มีสักครั้งหรอกจะชนะ
"กูโกรธแล้วต้องทำไง"
"ขอโทษอย่างเดียวไม่ได้หรอ"
ตอบด้วยน้ำเสียงซื่อๆ ธามอยากจะขำออกมาส่ะจิงกับความลูกแมวบนร่างจูน มือขาวๆก็ถูกยกมาวางบนไหล่กว้าง ระยะสายตาจากพอดีตอนนี้กับใกล้จนรู้สึกถึงไออุ่นๆจากห้วงลมหายใจ
"ถ้าเราทำ ธามจะหายโกรธไหม"
ธามไม่ตอบหรอกเพราะการที่เงียบคือคำตอบแล้ว ปากบางก้มลงปิดปากเรียวทันที ระยะองศาถูกเอียงให้มันดูสวยงามมือหนาที่วางนาบกับโต๊ะถูกย้ายมาวางบนสะโพกอวบสองมือนุ่มของจูนก็บีบเข้าบนไหล่กว้างๆนั้นเมื่อจู่ๆคนโกรธสอดแทรกลิ้นเข้ามา บทจูบจากอ่อนหวานกลายเป็นร้อนแรงได้ในพริบตาเมื่อคนที่นำเกมส์กลายเป็นธาม
"อื๊อ~"
เสียงประท้วงบ่งบอกว่ากำลังขาดอากาศหายใจ มือนุ่มผลักไหล่กว้างออกและธามก็ยอมมัน พอถอดออกมาก็ถึงกับสตั้นเพราะคนบนโต๊ะนั่งหอบหายใจแรงจนได้ยินไหนจะปากบางที่ตอนนี้บวมแดงจากการถูกดูดและกัด
"ห..หายโกรธเรานะ"
"หายแล้ว"
"จิงๆนะ อย่าโกหก"
"อืม แต่อย่าทำอีกก็พอ อย่าทำให้กูเป็นห่วงจนไม่เป็นตัวเองแบบนี้"
ธามบอกออกไปจากใจจิงมือหนาก็ลูบเข้าที่หัวของจูนอย่างอ่อนโยน รอยยิ้มอบอุ่นกำลังฉายให้จูนดูอีกครั้ง คนบนโต๊ะได้แต่นั่งใจสั่นกับท่าทางของคนโตกว่า ธามเห็นแบบนั้นก็นึกเอ็นดูจูนไม่น้อย อายุที่ใกล้กันแต่ขนาดตัวที่ต่างกันมากมันเหมือนจูนเป็นน้องเขาและตนเป็นพี่.....เป็นพี่ที่อยากรังแกคนน้องบนโต๊ะอาหาร
"จูน"
"หื้ม"
"ยังเจ็บอยู่ไหม"
"ถ...ถามไมอ่ะ"
ธามก็ยังคงไม่ตอบแต่ลุกขึ้นยืนเต็มความสูงมันเลยทำให้คนนั่งดูเตี้ยกว่า สายตาที่เหมือนแมวเงยมองและกำลังเอ่ยปากถามอีกครั้งแต่ก็ไม่ทันส่ะแล้ว ปากเรียวที่เพิ่งถอดจูบไปไม่นานตอนนี้กลับถูกแนบกันอีกคเป็นครั้งที่สอง มือหนาสอดเข้าใต้คอยึดให้คนบนโต๊ะไม่ขยับหนีไปไหน ปากเรียวบดขยี้ลงปากบางอย่างกระหายจากตอนแรกที่บอกว่าพีชไม่อร่อยตอนนี้ขอถอนคำพูด....เพราะตอนนี้ที่ลิ้มลองอยู่มันก็เหมือนพีชที่ถูกเชื่อมด้วยน้ำหวาน มันโคตรจะละมุนและน่ากลืนกิน
จูบที่ร้อนแรงกว่าตอนแรกทำเอาสติของจูนหายไปอย่างมากสมองที่ประมวลผลตลอดเวลาตอนนี้กับขาวโพรนจะคิดอะไรก็ไม่ออก ถามหาแรงก็หายไปพร้อมๆกับสติ รู้ตัวอีกทีตอนนี้ตนก็ถูกยกมาวางลงบนเตียงฟ้าอ่อนที่คุ้นเคยส่ะแล้ว
"ธ...ธาม"
เสียงเรียกจากปากบางที่ตอนนี้บวมแดงจนน่ากัดไม่ทำให้การกระทำของร่างหนาหยุด สักนิด มือใหญ่ปลดกระดุมเสื้อของจูนออกอย่างช้าๆไม่รีบร้อนแต่แฝงไปด้วยความตื่นเต้น ไม่นานแผงอกขาวที่ยังมีร่องรอยของกิจกรรมเมื่อวานยังชัดแก่สายตา
ความร้อนจากมือที่วางลงหน้าอกขาวถูกส่งให้จูนรู้สึก ธามบีบเอายอดเกสรเล่นสร้างความเสียวให้จูนไม่ลดละ เสียงครางที่กลั้นเอาไว้มันยิ่งทำให้ธามลงแรงมากขึ้นไปอีก
เพราะเสียงที่อยากฟังมันไม่ได้ฟัง คนอยากมันหงุดหงิดนะ
"ร้องออกมา"
"อ...อ๊ะธาม!"
เจ็บแต่ก็เสียวร่างหนาเล่นบีบจนจุกแดงเป็นลูกเชอรี่ จูนได้แต่กำผ้าปูเพื่อระบายออกมาไม่รอช้าธามก็จับขาขาวยกขึ้นพร้อมดึงกางเกงที่มันขว้างหูขว้างตาตนตอนนี้ออกแล้วเหวี่ยงทิ้งไปไหนสักที่ในห้องนอน
"ธ...ธาม....ร..เราเจ็บฮึก"
เสียงสะอื้นทำเอาธามสติกลับ ตนก้มมองร่างเล็กก็ใจกระตุก นี้กูไม่เป็นตัวของตัวเองตั้งแต่เมื่อไหร่ ความอยากมันควบคุมจิตใจขนาดนี้เชียว ธามนิ่งไปสักพักก็ลงจากเตียงเพื่อหาเสื้อผ้ามาใส่ให้จูนคืน แต่ก็นั้นแหละ ทำให้อยากแล้วจะจากไปอีกแล้วหรอ?
"ธาม...ทำเบากว่านี้นะ"
เสื้อผ้าในมือถูกโยนทิ้งอีกรอบ ร่างหนาไม่รอช้าคลานขึ้นเตียงอีกครั้ง ก้มหน้าซุกซอกคอขาวอย่างไวสูดดมขบเม้มสร้างรอยความเป็นเจ้าของทับรอยเก่าไปอีก มือสากลูบไล้ตามร่างกายขาว จูนเป็นผู้ชายที่ร่างกายเหมือนผู้หญิง เอวคอดๆคล้ายรูปตัวเอสมันทำให้ธามใจเต้นแรงเสมอ ไหนจะสะโพกอวบกับเนื้อก้นที่มีมากกว่าผู้ชายปกตินั่นอีกมันโคตรจะเอ็กซ์เลยเถอะจูนอ่ะ
"ถอดให้กูบ้างดิ"
เคยบอกแล้วใช่ไหมละว่าจูนน่ะเป็นเด็กดีเชื่อฟัง มือนุ่มๆเอื้อมมาจับชายเสื้อสีดำแล้วยกขึ้นออกจากร่างกายหนาพร้อมกับโยนไปมุมเดียวกับเสื้อผ้าของตัวเอง ปราการสุดท้ายคือกางเกงยีนส์ที่มันเหมือนจะยากพอสมควร ธามเลยลุกขึ้นถอดมันออกเองส่ะเลย แต่ทำไม...ทำไมถึงเกี่ยวชั้นในสีขาวออกมาด้วยเล่า!
"หึ ปิดตาทำไม"
ธามเป็นพวกชอบโชว์หรือยังไงกัน ครั้งแรกที่ทำก็ไม่ได้มองตรงๆหรือสังเกตุแต่ตอนนี้มันเต็มๆตาเลย นี่หรอที่เข้าไปในตัวเราเมื่อวาน ทำไมมันทั้งใหญ่แล้วดุดันแบบนั้นละฮือ~
"กลัวอะไร"
"ม...มันใหญ่"
จูนตอบเสียงสั่นๆแต่ทำเอาคนฟังเบนหน้าหนีเพราะความเขิน เรื่องขนาดเป็นสิ่งหนึ่งที่ธามโคตรจะภูมิใจ ถึงมันจะทำให้จูนเจ็บแต่มันก็สุดถึงจุดแน่นอน
"ใหญ่แต่ก็เคยเข้าไปแล้วนะ"
"ฮือออเลิกพูด"
ธามมองยิ้มๆอย่างนึกขำ ไม่ปล่อยให้เวลาเสียเปล่าตนขยับย้ายไปหว่างขาจับเรียวขาขาวแยกออก คนนอนราบก็ทำไรไม่ได้เพราะไม่ได้ปฎิเสธแถมพูดคล้ายชวนให้ร่างหนารังแกอีก
"อ๊ะ!!"
นิ้วกลางของร่างหนาถูกส่งเข้าช่องทางนุ่ม ควงวนเบิกทางให้คนใต้ร่างไม่เจ็บมากเวลาทำแต่ช่องทางเพิ่งใช้งานเมื่อวานทำไมมันแน่นแบบนี้วะ จากนิ้วกลางหนึ่งนิ้วตอนนี้ถูกเพิ่มเป็นสามดึงเข้าดึงออกจนช่องทางพร้อมแต่ตัวจูนเองน่ะสิพร้อมให้ธามเข้าไปหรือยัง...
"พร้อมไหม"
"อ...อือ"
"เจ็บก็อย่ากัดปากอีก มันช้ำ...ถ้าจะช้ำก็ขอให้กูเป็นคนทำโอเคนะ"
คนฟังหน้าร้อนเห่อจนจะระเบิด มือนุ่มกำเอาผ้าปูจนยับเมื่อบางอย่างที่มีขนาดใหญ่ถูกกดลงช่องทาง นี่ครั้งที่สองแล้วนะช่องทางก็ยังคับและมันแน่นตึงเหมือนกับครั้งแรก น้ำตาใสไหลลงบนแก้มเพราะความเจ็บ แต่มันเข้าไปได้ครึ้งนึงแล้ว จะให้ธามหยุดก็คงไม่ได้ของแบบนี้มันต้องต่อเนื่องถ้าจะเจ็บก็เจ็บทีเดียว
สวบ!
"อ๊าาา!!"
ธามดันเข้าจนสุดแล้วแช่เอ็นใหญ่นิ่งค้างไว้ที่ช่องทาง ร่างหนาขยับตัวโน้มลงไปจูบซับน้ำตาที่ไหลของจูนพร้อมหอมแก้มขาวอย่างรักใคร่ สองมือเคลื่อนประสานเข้ากับมือนุ่มทั้งสองข้างแล้วบีบเบาๆเป็นการบอกว่าจะเริ่มบทรักแล้วให้คนใต้ร่างรับมือ
"อ...อ๊า..อ...อ๊ะ..อ๊ะ"
สะโพกหนาสอบสวนดันเอ็นใหญ่เข้าช้าแต่แน่นลึกเน้นจุดกระสัน ทำเอาจูนขนลุกขนชันกับความเสียวที่ได้รับ ครั้งนี้ธามทำอย่างเบามือแต่เหมือนจูนจะไม่ชอบใจเลย ทำไมกันธามก็ถนุถนอมเขาแล้วไงทำไมยังไม่ชอบนะ
"อ๊ะ...ธ..ธาม.."
"หื้ม"
"ร...แรง...แรงกว่านี้ได้ไหม"
เหมือนเส้นความอดทนที่จะไม่ทำอะไรรุนแรงกับคนตัวเล็กกว่ามันขาด ธามก้มมองคนใต้ร่างด้วยสีหน้าตกใจปนสงสัย แต่สิ่งที่ได้รับกลับมาคือสายตาที่หยาดเยิ้มไปด้วยน้ำใสจากแรงอารมณ์ที่ถูกจุดแล้วปากแดงๆที่มีน้ำหวานไหลออกมาเพราะลิ้นที่แลบเลีย
"มึงจะเจ็บเอา"
"ม..ไม่แล้ว...ช...ช่วยทำเราแรงๆที"
"พูดแล้วนะ กูหยุดไม่ได้แล้วนะ"
"ร..รีบสิ...ทำเราแรงๆ...อยากทำอะไรทำเลยเราไม่ไหวแล้ว อ๊ะ!"
ธามสวนสะโพกกระแทกเข้าไปทำเอาเสียงจูนขาดลงลำคอแขนแกร่งท้าวยันลงกับที่นอนแล้วซอยเข้าช่องทางจนถี่ทำเอาเสียงครางดังไม่เป็นภาษา
"อ๊ะๆๆ...ธ...ธามอ่า~"
การที่ครางเรียกชื่อแบบนี้มันยิ่งปลุกเร้าอารมณ์ให้โหมกระหน่ำเข้าไปอีก ธามยืดตัวนั่งซอยสักพักก็จับเปลี่ยนท่าให้จูนอยุ่บนแล้วตัวนั่งพิงกับเตียงขาว
"อ๊ะ...ม..มันลึก...จุก"
"ลึกๆอ่ะดี"
"อื๊ออออ~"
"ขย่มมันสิ กูเหนื่อยแล้วทำบ้าง"
"ห..ห้ะ...เรา...เราทำไมเป็น"
มือหนาจับเข้าแก้มก้นอิ่มแล้วยกขึ้นกดลงเหมือนทำให้จูนดูเป็นตัวอย่าง และเด็กดีที่เรียนรู้ไวอย่างจูนแค่นี้ก็พอแล้วละที่จะสอน เพราะมือนุ่มจิกลงบนไหล่กว้างเป็นที่ยึดอัตโนมัติสะโพกมนงามยกและกดมาจนลึกทำเอาธามเงยหน้าสูดปากเพราะความเสียว ช่องทางที่คับแน่นตลอดเวลานั่นก็โคตรจะวิเศษ มือสากไม่ปล่อยให้ว่างเคลื่อนย้ายบีบจับหน้าอกกับแก่นกายพอดีมือของจูนเพื่อช่วยปลดปล่อย
"อ๊ะๆๆๆ"
"ซี้ดดดขย่มแรงๆ"
จูนขย่มลงมาจนหน้ามืดโน้มตัวลงกับไหล่กว้างของธามจนหมดแรง ภาระกิจยังไม่เสร็จจะมาสลบแบบนี้ไม่ได้หรอกนะ ร่างหนาปล่อยให้จูนซบแบบนั้นตนเลื่อนตัวลงนอนแต่ยังให้จูนนอนบนตัวเหมือนเดิม พร้อมกับตั้งชันขาเป็นรูปตัวเอ็มเด้งส่วนใหญ่เข้าใส่ช่องทางแดงอย่างรัวแรงจนหัวสั่นหัวคลอน มือหนาบีบแก้มก้นเล่นจนเป็นรอยส่วนมือนุ่มก็ขย่ำผ้าปูจนยับจะขาดติดมือ
"อ่าธามมม...เสียว..ไม่ไหวแล้ว...อ๊ะๆ"
"ใกล้แล้วที่รัก ซี้ดดด"
ที่รักงั้นหรอ เหมือนเป็นคำกระตุ้นให้ช่องทางบีบรัดเอ็นใหญ่เข้าไปอีก ธามได้แต่ร้องซี้ดเพราะความแน่นคูณสองของช่องทางนุ่ม ปากบางของจูนก็เปร่งเสียงครางกรีดร้องออกมาแข่ง
พั่บๆๆๆ!!!!
เนื้อกระทบเนื้อจนน่ากลัวหากใครเดินมาเคาะห้องแล้วได้ยินต้องตกใจคิดว่ามีการตบตีเกิดขึ้นแน่นอนในห้องนี้
"อ๊าาาธ..ธามใกล้แล้ว อื๊อออ~"
จูนถึงฝั่งฉีดน้ำขุ่นใส่กล้ามท้องของธามจนหมด แต่ถึงตนจะเสร็จแล้วก็ใช่ว่าจะได้พัก เพราะคนร่างหนายังไม่ได้แตะเส้นของความสุขร่างเล็กจึงต้องรับแรงรักที่ถาโถมเข้าใส่ดั่งพายุคลั่ง
"อ๊ะๆๆๆๆบ..เบา..ธามเบา"
"ทนอีกนิดนะ...ซี้ดดดใกล้แล้ว"
ปึกๆๆๆ
"อ๊าาาาา"
"อึก...อ๊าาา"
สะโพกหนากดเข้าใส่จนสุดน้ำรักถูกฉีดเข้าใส่ช่องทางอีกครั้ง และเป็นอีกครั้งที่ตนไม่ได้ป้องกัน....
"อื๊ออธาม"
"จูนกูปล่อยในอีกแล้ว"
ธามพูดพร้อมกับคิดมากกลัวจูนจะปวดท้องอีกเอ็นใหญ่ที่ยังคงแช่ในช่องทางก็ยังตื่นเต็มตัว จูนบิดกายไปมาเหมือนอึดอัดแต่ก็ไม่ได้บอกให้ธามเอาออกจากตน
"มะ...ไม่มีถุงเลยหรอ"
"แปบนะ"
ธามลุกออกจากที่นอนทำเอาจูนกระตุกเพราะความใหญ่มันหลุดออกจนเกิดเสียงน่าอาย ร่างเล็กนอนตะแคงข้างหดตัวกอดตัวเอง สายตามองคนรักที่ก้มหยิบมือถือแล้วแชทหาใครสักคนไม่นานก็โยนมือถือเครื่องแพงไปไว้กับกองผ้าโดยไม่รู้สึกเสียดายหรืออะไรเลย ราคามือถือไม่ใช่ถูกๆนะ โยนส่ะเหมือนซื้อมาเครื่องละห้าบาทงั้นแหละ
"มึง"
"ห...หื้ม"
"ง่วงแล้วหรอ"
"เหนื่อยเฉยๆ"
"อย่าเพิ่งหลับนะ"
"ยังจะทำอีกหรอ"
"ไม่ได้หรอกูยังอยากกินมึงอยู่เลย"
"ล...แล้วไลน์หาใคร"
"คือกูบอกให้เพื่อนซื้อของจำเป็นมาให้"
"อะไรอ่ะ"
"ถุงยาง.."
"แล้วเพื่อนธามจะคิดยังไง!"
"อย่าดุซิแมวมันเข้าใจหน่าเพราะมันก็ต้องใช้"
"เราอาย./////."
"หึ"
ผมหัวเราะออกมากับท่าทางของแฟน จูนน่ารักไปหมดเลยจะทำอะไรก็น่ารักนี่ผมชมแฟนว่าน่ารักกี่ครั้งแล้วนะวันนี้
"อ๊ะ!ธาม"
"ครับ"
"อื๊อออ~รีบเอาเข้ามาทำไม!"
ผมไม่ปล่อยให้เวลาเสียป่าวหรอก ไหนๆก็แตกในแล้วทำอีกส่ะรอบแบบสดก็คงไม่เป็นอะไรแล้วกว่าไอทินจะมาอีกถือว่าซึมซับเอาแบบเนื้อๆให้มันเสียวเล่นไปก่อนละกัน
"อ๊าาตรงนั้น"
"จูน"
"หื้อ...อ...อ๊า"
"วันนี้วันอะไร"
"ว..วาเลนไทน์ไง"
"กูมีของขวัญให้มึงแล้ว...แล้วไหนของขวัญกูละ"
ผมถามไปพร้อมกับดันสะโพกเอาความใหญ่เข้าไปช่องทางอีกครั้ง ลีลาแบบเนิบนาบเว้นจังหวะให้จูนพูดมันก็เสียวไม่ใช่น้อยเลยมือไม้ก็อยู่ไม่สุขหรอกบีบจับนวดไปทุกส่วนให้คนใต้ร่างมีอารมณ์ร่วมไปกับตัวเอง
"อ..อื๊ออ"
"ให้ตอบคับ ไม่ใช่คราง"
"ก็หยุดเอาเข้ามาส่ะทีสิ!"
"ให้แช่ค้างไว้มันจะหายใจไม่ออกเอานะ"
".//////////."
"ของขวัญกูละ"
"......."
ตรงๆคือยังไม่ได้คิดเลยว่าจะเอาอะไรให้ธาม ตนก็ไม่สบายด้วยจะไปหาของขวัญจากไหนทันอ่ะ
"ธาม"
"คับ"
"ธามรักจูนไหม"
"รักดิ....อ๊าาพอบอกว่ารักนี่รัดแน่นจังนะ"
"อื๊อออ~อ๊ะ"
"ถามทำไม"
"งั้นเอาโบว์มาผูกจูนนะ.....เพราะจูนจะเป็นของขวัญให้...อ๊ะ!...อ๊าาา"
รู้กันแล้วใช่ไหมคับว่าผมทำอะไร ใจจะวายตายกับจูนจิงๆ ถุงชั่งแม่งละงานนี้ขอเอาสดจนฟ้าสร่างเลยแล้วกันนะ
ปีนี้จะเป็นปีที่ผมโคตรจะชอบวันวาเลนไทน์เลยละ
"รักจูนนะ"
==============================
#schoolป่วยBN
ปล.กลับไปเม้นในจอยให้ไรท์ด้วยนะคะ ฝากสกรีมแท็กด้วยนร้าไปพูดคุยกันในแท็กนั้นได้ อาจจะมีพิมพ์ผิดบ้างต้องขออภัยด้วยเด้อ🙏❤
สุดท้าย แฮปปี้วาเลนไทน์เดย์💕 ย้อนหลังนะคะทุกคนความรักไม่ใช่เรื่องที่จะต้องมีเพศสัมพันธ์นะรักในแบบมอบของขวัญหรือบอกความรู้สึกกันอย่างเดียวก็ได้เน๋อ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น