นอกห้องแชท schoolป่วนBN ตอนที่ 15
เรื่องที่แต่งเกิดจากจินตนาการของผู้แต่งมีคำผิดคำหยาบต้องขออภัยด้วยนะคะ
นอกห้องแชท : ตอนที่ 15 Bnior
'มาใกล้ๆนี่ม่ะเดี๋ยวบอก'
'อืมมม'
ผมจูนเองนะคับ รู้สึกช่วงนี้ผมจะติดตอบอืมมากๆเลย รู้สึกเบื่อเซ็งสุดๆแล้วดูสิพอมีเรื่องทะเลาะกันธามก็ชอบลีลา ความอยากรู้ผมมากจนอยากจะฉีกอกเขาเป็นชิ้นๆได้อยู่แล้ว
ผมยอมเขยิบเข้าไปใกล้ ธามเขาก็เขยิบเข้ามาใกล้ผมมีการจับตัวให้ผมหมุนกลับหลังแล้วเขาก็สวมกอด เป็นแบบนี้อีกแล้วชอบมากอดจากข้างหลัง เขารู้ว่าผมชอบและจะใจอ่อนในท่าแบบนี้ จิงๆผมชอบหมดนะไม่ว่าเขาจะกอดจากข้างหลังหรือข้างหน้า เพราะผมชอบอ้อมกอดจากเขา มันอบอุ่นบอกไม่ถูก
"จูน~"
เรียกเสียงอ่อนเชียวนะ เรียกปกติก็ยอมแล้วมาเรียกแบบนี้รู้ไหมใจเราเต้นแค่ไหน
"อะไร เรียกอยู่นั้นแหละ รอฟังอยู่นะ"
ผมพูดออกไปด้วยน้ำเสียงปกติ จิงๆผมไม่ได้งอนอะไรธามแล้วนะ อย่างที่พี่จินนี่บอกถ้าธามอยากบอกก็บอกเอง ซึ้งผมก็เห็นด้วยแต่ก็อยากทำเป็นงอนแกล้งเขาดูอยากถูกง้อคับ ผมร้ายไหมละ555ได้พี่จินนี่ล้วนๆเลยละคับ
"กูไปเอาแหวนมา เป็นแหวนของพ่อกูลืมไว้"
"หรอ คิดว่าเอาให้มายด์"
ความประชดประชันนี้ ผมรู้แหละว่ามันไม่ดีแต่ก็นิดนึงแหละเนอะ
"ไม่น่ารักละมึงอ่ะ"
"นี่!"
"พูดประชดคิดว่ากูรู้สึกดีไหมแค่นี้กูก็รู้สึกแย่พอละที่ไม่บอกมึงว่าไปห้องคนอื่นมาอ่ะ"
ธามพูดออกมาคงเหลืออดแล้วแหละ ฮือ~ผมดูงี่เง่ามากไปแล้วอ่ะ พอละๆไม่เอาแหละใจคอไม่ดี
"ขอโทษ แค่จะแกล้งนิดนึง"
"สนุกไหม"
"ธามอ่า"
[PART ธาม]
'ธามอ่า' เสียงอ้อนเลยนะ กูนี่ก็เครียดไปเถอะว่ามันจะงอนจิงๆ รู้สึกผิดชิบหายที่ไม่บอกมันว่าผมไปห้องมายด์ พอพูดถึงเขาผมขอแจ้งนิดนึง กับมายด์นี่รู้จักกันเพราะเขาเป็นลูกคนใช้ที่บ้านผมนะคับ ที่บอกว่าเคยนอนด้วยกันคือเรื่องจิงและที่บอกว่าจูบกันก็คือเรื่องจิงอีก แต่ทุกครั้งที่จูบก็ไม่มีอะไรเกินเลย ผมไม่ใช่คนที่จะมีเพศสัมพันธ์กับใครก็ได้แบบไอทินนะ ผมเลือก ส่วนใหญ่ลงที่แม่มือทั้งสิบนั้นแหละ
กลับมาปัจจุบันกับคนในอ้อมกอดของผมตอนนี้ ที่บอกว่ามันไม่น่ารักผมพูดไปงั้นแหละคับ สำหรับผมมันน่ารักเสมอ ไม่ว่าจะงอน เหวี่ยง ขู่ใส่ผมแค่ไหน คนมันรักอ่ะเนอะมองไรก็น่ารัก แต่ก็รู้สึกไม่พอใจนิดหน่อยที่มันแกล้งแบบนี้แต่ผมไม่โกรธเลยนะ ผมยอม เพราะผมผิด
"ธาม~อย่าเงียบซี่~"
เอาเข้าไปหมุนตัวกลับมาแล้วโอบคอผมพูด คิดว่าผมเป็นเสาหินหรอ ให้ตายเถอะจูนความอดกลั้นเรื่องที่จะทำกับแฟนของกูนี่น้อยลงทุกทีแล้วนะ
"ต่อไปไม่ประชดแบบนี้แล้ว ขอโทษที่ให้รู้สึกผิดไปอีกอ่ะ เราขอโทษนะ"
"อืม กูไม่โกรธไรหรอก กูควรขอโทษมึงมากกว่า"
"เราหายงอนแล้ว"
"ไม่เชื่อ"
"เอ้า!พอเราหายงอนก็ไม่เชื่อ"
"งั้นขอจูบก็คงไม่ว่าอะไร"
ถ้าอยู่กันสองคนผมก็จะพูดตรงๆแบบนี้แหละ แล้วดูสิหน้าแดงก้มหน้าหงุดไปเลย เนื้อเยอะๆตรงคางก็ถูกเบียดกับคอมันดูน่าบีบเล่นจิง
"จูบอีกแล้วหรอ"
"ไม่จูบแล้วจะให้ทำอะไร"
"ธามอยากทำไร"
แม่งเป็นคำถามฆ่าผมเลยนะ ตอบง่ายแต่พอตอบก็ไม่ถูกต้องอ่ะเข้าใจผมป่ะ พอคนถูกถามเงียบคนถามก็เขยิบเข้ามาคร่อมตักแกร่งจนแนบชิด มือที่ว่าซนโอบคอก็ไม่เท่ากับสายตาที่จูนมองธาม ความใสซื่อบริสุทธิ์แต่ก็แฝงไปด้วยความอยากรู้และแสนดื้อ
"ธามอยากทำไร" จูนเอ่ยถามเป็นรอบที่สอง
"ถ้าบอกว่าอยากกินจูน กูจะได้กินไหม"
สิ้นเสียงของคำตอบธามไม่รอฟังอะไรตนยืดคอจูบปากอิ่มทันทีและจูนก็รับจูบนั้นมาอย่างเต็มใจ ขนาดตัวที่ต่างกันมันโคตรจะดูลงตัวเมื่อร่างเล็กไหล่แคบของจูนถูกยกลงจากตักเปลี่ยนเป็นนอนนาบลงกับเตียงนุ่มสีฟ้าอ่อนและร่างหนาไหล่กว้างของธามเคลื่อนคร่อมร่างเล็กแบบเหมาะเจาะ
ไม่มีบทสนทนาใดๆพอจัดท่าทางได้ปากก็ถูกปิดอีกครั้ง องศาการเอียงคอเพื่อปรับให้จูบมันดูลึกล้ำมากขึ้นและการสอดแทรกลิ้นร้อนทักทายกันในโพรงปากสร้างความรู้สึกบางอย่างในตัวจูนออกมา 'รู้สึกดี' ใช่ ตอนนี้จูนรู้สึกดี จากที่ตนเอาลิ้นหลบการทักทายของธามตลอดนั้นมันเลยไม่รู้สึกว่าดีแค่ไหน แต่วันนี้ตนยอมให้ธามได้แตะมัน ดูดมัน และ กัดมัน
"อื๊อ~"
เสียงประท้วงเล็ดรอดออกมา เมื่อจูนถูกกัด คนบ้าชอบทำให้ตกใจตลอด ธามเห็นแบบนั้นก็ถอดจูบออกมา อีตอนถอดนี่ก็ค่อยๆด้วยนะมันเลยทำให้เห็นสายใสๆเป็นเส้น ซึ้งมันน่ากิน....และธามก็ก้มลงกินอีกตามเคย
คราวนี้เหมือนไฟอารมณ์ถูกจุดมากขึ้นเสียงจูบดูดดึงดังทั่วห้อง มือหนาล้วงแทรกเข้าในเสื้อลูบไล้จนเนื้อตัวของจูนแดงก่ำเพราะความเขิน
"อื๊อออ"
เสียงครางโคตรหวาน นี่ผมยังมีสตินะคับ ผมอยากจับทุกส่วนของจูนเลย ให้ตายเถอะมันโคตรจะเต็มไม้เต็มมือ
"อ๊ะ!"
ธามบีบเข้ายอดเกสรจุกเล็กๆที่ไม่มากแต่โคตรน่าขยี้ ไม่นานก็ตัดสินใจเลิกเสื้อขึ้นพร้อมกับก้มน่าซุกซอกคอขาว เสียงสูดดมดังมากทำเอาจูนน่าร้อนเห่อ กลับมาที่ยอดอกมือหนาก็ยังคงเขี่ยเล่นซึ้งสร้างความเสียวให้จูนไม่น้อย
"ธ..ธาม...ธามอ่าาา"
"หื้ม"
ผมตอบรับไปด้วยเสียงแค่ในลำคอเพราะตอนนี้จะให้อ้าปากออกก็คงไม่ได้ ลิ้นร้อนๆมันกำลังเลียจากคอขาวค่อยๆลงมาจนถึงหน้าอก มือไม้ที่ลูบขึ้นลูบลงตรงเอวคอดก็ย้ายมาดึงกางเกงขาสั้นที่สวมใส่บนตัวจูน
เพียงไม่กี่นาทีผลงานของธันวาหรือธามก็ฉายแก่สายตา เวลานี้ในห้องถูกปิดไฟหมดแต่ร่างกายที่ขาวเหมือนไข่มุขกำลังเปร่งแสงนวลๆที่มันน่าหลงไหล
ธามมองผลงานตัวเองนานไปหรือป่าวนะเพราะจูนตอนนี้เขินจนหน้าแดงตัวแดงขยับตัวซุกเข้าใต้ผ้าห้มหนาเพื่อบดบังตัวเองออกจากสายตานั่น
พรึบ!
ธามเห็นแบบนั้นก็ดึงผ้าห้มออก ทำไมละเขาอยากมอง ร่างกายที่ไม่เคยได้มองตอนนี้ได้เห็นแล้ว มันจะเป็นสัญญาณดีหรือป่าว....จูนจะยอมหรือป่าววะ
"ธ...ธามมันหนาว"
"เดี๋ยวก็ร้อนแล้ว...เชื่อสิ"
[PART จูน ]
เชื่อแล้ว เราเชื่อแล้วว่ามันร้อน ร่างกายของธามที่ตอนนี้ไม่มีเสื้อผ้าใดๆปกปิดเหมือนกับของผมมันกำลังแนบเนื้อลงมาสัมผัส อุณภูมิชั่งร้อนอะไรขนาดนี้ จะตายแล้วนะ ใจเราเต้นไม่เป็นจังหวะแล้ว
"อ๊าาา"
มืออุ่นๆนั้นมาจับแก่นกลางของผม นี่ผมยอมได้ขนาดนี้เลยหรอ ผมพร้อมแล้วงั้นหรอที่จะเป็นของธาม สมองตีกันมั่วไปหมด มือน้อยๆของตัวเองก็ได้แต่กำผ้าปูจนยับยู่ยี่ ท้าวเล็กก็จิกเกร็งหนักเข้าไปอีกเมื่อจู่ๆธามก็ย้ายตัวลงไปหว่างขาของจูนแล้วจัดการลงลิ้นเข้ากับช่องทางที่ไม่มีใครได้เข้ามา...แต่ตอนนี้....ธามจะเป็นคนแรก....
"อ...อ๊าาาธาม ม..มันสกปรกหยุดนะ!"
มีแต่เสียงดูดน้ำในช่องทางล่างตอบกลับมา จูนพงกหัวมองอย่างสั่นๆเพราะมันเสียวจนไม่มีเรี่ยวแรงจะทำอะไรต่อ หัวดำๆที่อยู่หว่างขานั้น อ่าาา~ให้ตายสิ เสียว
"ธ..ธามอ๊าาา อ..อืมมม"
"ชอบไหม"
"พอ...พ..พอนะ.."
"ขอโทษ"
จูนที่นอนตัวสั่นบวกกับน้ำตาที่คลอไหลลงมาทำเอาธามใจกระตุกวูป มือหนาเลื่อนไปเช็ดน้ำตาออกให้ พร้อมก้มจูบหน้าผากเป็นการปลอบ
"ใส่เสื้อผ้าเนอะ ไม่ทำแล้ว"
ธามพูดออกมาน้ำเสียงรู้สึกผิดที่เหมือนบังคับจูน ตนลงจากเตียงหาเสื้อผ้าจูนก่อนเพื่อจะใส่ให้คนตัวเล็กกว่า
หมับ
มือนุ่มของจูนจับเข้าข้อมือแกร่ง ตัวสั่นจนธามรับรู้ได้ หน้าตาที่แดงมองในความมืดที่เห็นได้ชัด และไหนจะตาที่เคลือบด้วยน้ำตามันส่องประกายมองมาที่ตน
"ธาม..."
"กูไม่เป็นไรหน่า เดี๋ยวแต่งตัวให้"
"มาทำให้เราอยากแล้วจะจากไปแบบนี้อ่ะหรอ เราโกรธนะ"
มีระเบิดกี่ลูกปาลงให้หมด! กูอยากตาย! จูนมันพูดอะไรออกมา อิเชี้ยเอ้ยจะไม่ทน กูจะไม่ทนพูดแค่นี้แหละ
"รุ้ใช่ไหมพูดอะไรออกมา"
"ทำสักที ม...มัน..อื๊อ~"
จูบปิดปากรอบที่เท่าไหร่แล้วแต่ชั่งเถอะ ผมก็ทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน ความอยากมีมากพอๆกับมันหรืออาจจะมากกว่าด้วยซ้ำไป
"อย่าเกร็จนะ ถ้าเกร็จจะเจ็บมาก"
"เจ็บมากไหม"
"มากแต่ต่อไปก็ไม่แล้ว"
"อ..อืม"
คำอนุมัติถูกเอ่ยออกมาต่อไปก็เป็นการลงมือ มือหนาชักนำเอ็นใหญ่บวกกลับอีกข้างล้วงเข้าไปเบิกทาง จูนเป็นเด็กดีและเชื่อฟัง ช่องทางผ่อนคลายไม่แน่นตึง
ถึงเวลาแล้ว....แต่เขาลืมอะไรไปหรือป่าววะ แต่มันดูเหมือนจะเสียเวลา ตอนนี้ทุกวินาทีมีค่าโคตรๆ ไม่ปล่อยให้จูนตั้งตัวปืนใหญ่ก็จ่อเข้าที่ช่องทางรัก
"อ๊ะะ จ..เจ็บ!"
"เชี้ยเอ้ยโคตรแน่น"
"จ..เจ็บ..ฮ..ฮึกเราเจ็บ"
"ขอโทษนะ แต่กูหยุดไม่ได้แล้ว"
"ฮืออออ....ง..งั้น..ดันมาเลยทีเดียว"
"โอเค"
ธามปล่อยให้จูนกลั้นใจและตนดันเอ็นร้อนเข้าช่องทางจนสุด ความรู้สึกแรกมันทั้งตึงและนุ่ม ช่องทางร้อนๆนี่กลืนกินของผมไปจนไม่มีช่องว่าง โคตรดีบอกเลย ยิ่งผมเป็นคนแรกของจูนแล้วมันยิ่งดี
ผมนิ่งแช่เอ็นไว้สักพักรอให้คนใต้ร่างปรับตัวคุ้นชินกับสิ่งใหม่ในช่องทางก่อนจะให้ขยับเลยก็คงไม่ได้หรอก มีโดนด่าแน่ แต่จิงๆคือผมอยากถนอมเขาให้มากที่สุด รักอ่ะคับ
"ขยับนะ....โอเคไหม"
"อ..อืม"
สะโพกหนาเริ่มต้นทำงานอีกครั้งมือร้อนจับเอาที่ขาสองข้างแยกออกให้กว้างขึ้น ไฟกามปะทุมากขึ้นเมื่อเสียงครางหวานดังออกมา ร่างกายเพิ่มระดับสะโพกจากเนิบๆเป็นเร่งเหมือนควบม้าในสนามรบ
"อ..อ๊ะ...อ๊ะ...อ...บ..เบาหน่อย"
"ซี้ดดดด โคตรแน่น"
"อ๊ะๆๆๆ"
ความเสียวมันเริ่มมากขึ้นและมากขึ้นร่างหนาจับบีบที่ต้นขาขาวจนเป็นรอยแดง สะโพกสอบกระแทกอัดความยิ่งใหญ่เข้าไปจนจูนครางไม่เป็นภาษา มือน้อยๆได้แต่กำผ้าปูระบายความเสียวซ่านที่เกิด แรงขับเคลื่อนเหมือนจะไม่ลดละร่างกายขยับตามแรงกระแทกซึ้งมันเป็นภาพที่สายตาเรียวจับจ้องและพอใจไม่น้อย
"อ๊าาาธ..ธามเรา..เราใกล้แล้ว"
"ซี้ดดด พ..พร้อมกันนะ"
"อ๊ะ...อ๊...อ๊ะๆ"
ร่างหนาโน้มตัวคร่อมไปหาคนใต้ร่างมากขึ้นคล้ายท่าหวิดพื้นพร้อมกับมอบจูบอันร้อนแรงไปให้ทำเอาจูนหายใจไม่ทัน มือหนาที่คล้ำยันกับเตียงก็เลื่อนไปประสานกับมือที่กำผ้าปูอยู่
เวลาของความสุขใกล้เข้ามาเต็มทนเสียงกระแทกดังทั่วห้องบวกกับเสียงครางของทั้งคู่ ร่างกายที่ประสานกันกลมเกลี่ยวเป็นภาพที่ดูร้อนแรงไม่น้อย พระจันทร์บนฟ้าก็สาดแสงเหลืองอ่อนลงมาให้ยิ่งเพิ่มอารมณ์กามเข้าไปอีก
พั่บๆๆๆ
"อ๊ะๆ....อ๊าาาา"
"ซี้ดด...อ่าา"
เข้าถึงเส้นชัยในเวลาพร้อมๆกัน น้ำขุ่นขาวของจูนถูกฉีดเลอะเข้าหน้าท้องแกร่งของธามจนเหนอะหนะ ส่วนน้ำกามของธามนั้น............
'เชี้ยละ'
"จ..จูน"
"อ๊าา..มะ..มันอุ่นๆอ่าา"
"อ่าาคือ..คือ..กูปล่อยใน"
กูลืมถุงยาง! ใช่กูว่ากูลืมอะไรกูลืมถุงยาง จูนจะคิดว่ากูเป็นพวกแบบนั้นป่ะวะ เชี้ยเอ้ยอยากจิกหัวตัวเองโขกโต๊ะ
"อ..อืม..."
"ไม่อะไรใช่ไหม"
"ธามเคยปล่อยใส่คนอื่นไหมละ"
"ไม่...มึงคนแรก"
"อืม เป็นคนสุดท้ายด้วยได้ไหม"
"เดี๋ยวให้พ่อไปขอเลย"
"ง่าาา./////."
"เอาออกละนะ"
"ค่อยๆนะคือ...ร...เราเจ็บ"
"อืม"
ผมตอบไปพร้อมกับยกยิ้มให้แบบที่ผมก็ไม่เคยยิ้มแบบนี้ให้ใครอ่ะ รอยยิ้มที่ดูอ่อนโยน จูนน่าแดงเลย โคตรน่ารัก
ไม่นานผมก็จัดการคราบกิจกรรมที่ทำอย่างไวแล้วเอาเสื้อผ้ามาเปลี่ยนให้จูนใส่ใหม่จะได้สบายๆตัว ส่วนของผมก็มีนะชุดใหม่อ่ะมานอนห้องจูนบ่อยก็มีเสื้อผ้าผมเหมือนกันแหละ
"ยังเจ็บอยู่ไหม"
ที่ผมถามไม่ได้จะล้ออะไรมันนะ ที่ถามเพราะเป็นห่วง ครั้งแรกของมันอ่ะผมก็ไม่ได้ยั้งแรงเล่นกระแทกใส่แบบ...เห้อนึกภาพเอานะคับ
"ก..ก็เจ็บ"
"ขอโทษนะ"
"ไม่เป็นไร"
"อืม....ต่อไปนี้ก็เป็นของกูแล้วนะอย่าพูดว่าใครคนอื่นเป็นของกูอีกละ"
"......."
"มึงคนเดียวที่เป็นเจ้าของ"
"ธามก็เป็นคนเดียว..."
ผมยิ้มจนตาปิด ตลกนะคับผมไม่ค่อยชอบยิ้มแต่พอกับจูนผมยิ้มให้บ่อยจนเหมือนคนบ้า ขนาดมันกินข้าวผมนั่งมองยังยิ้มเลยอ่ะ แล้วดูพูดนะคิดว่าผมเขินไหม ผมก็มีจิตใจมันเขินได้ผมก็เขินเป็น
พูดละก็ขอหอมหน่อยเถอะ
ฟอด~
"งื้อออ"
"รักนะคับ"
ขอชีวิตให้เราเพิ่มได้ไหม ธามพูดคับอ่า~ คิดถูกแล้วใช่ไหมอ่ะที่ให้ครั้งแรกธามไป ผมไม่ได้ดูใจง่ายใช่ไหมคับ? ถ้าพี่จินนี่รู้ผมจะโดนตีหรือป่าว แต่สิ่งที่ผมกลัวคือการนอกใจ แต่ถึงนอกใจผมว่าผมก็คุ้มแล้วละที่ได้รักคนๆนึงมากขนาดนี้ ผมรักเขาอ่ะคับ คนอ่านอย่าว่าผมเลยนะ
"เราก็รักธามนะ"
"บอกรักกลับนี่นานจัง"
"กำลังอึ้งกับคำว่า คับ ของธามอ่ะ"
"แมวน้อยชอบสุภาพๆหรอ"
"ก็คงงั้น"
"ฝันไปนะกูไม่ชอบพูด พอดีเป็นคนหยาบๆ"
"จูนขอธามไม่ได้หรอ"
อื้อหื้อกูตาย แทนตัวเองว่าจูนแล้วทำสายตาเป็นแมวหิวปลาทูไปอีก สิบ สิบ ไปเล้ยเว้ย! อยากตะโกนออกนอกหน้าต่างว่าแฟนน่ารักกกกกกก แต่กลัวคนคุมหอจะไปฟ้องครูเอางั้นบอกข้างหูมันก็พอแล้วเนอะ
"น่ารักแบบนี้ให้ทุกอย่างเลย"
"งื้อออ"
"ธามรักจูนนะคับ"
"รักคนเดียวด้วยยยย"
"เอาเบอร์แม่ม่ะเดี๋ยวจะโทรคุยเรื่องสินสอด"
"คนบ้า./////. นอนแล๊ว!"
==============================
#schoolป่วนBN
**กลับไปเล่นแท็กนี้ให้ด้วยก็ดีเด้อ5555**
ปล.ห่างจากคัตนานมากถ้าผิดพลาดตรงไหนขออภัยอย่างแรงเลยนะคะ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น